!
Hoe lieflijk de rivier langs wei en velden kronkelen,
Hoe pronkt in 't veld de rijpende oogst!

Het oog reikt uren ver. Daar rijzen vriendensteden
Aan noord- en oost- en zuiderkim;
Hier, van den Vlaamschen grond, blikt men in Henegouwe,
En ziet men Lessen aan zijn voet.

Ik staar, geniet, gevoel... Wat is die berg toch heerlijk!
Hoe spreidt de stad zich voor mij uit!
Daar rijzen, boven haar, de torens van haar kerken;
En 't lang bekende klokgelui

Bromt in mijn oor. De markt, waar 'k in mijn kindsheid speelde,
Praalt daar, vooraan, met keurgen bouw;
De school, waar mijne jeugd aan wetenschap zich voedde,
Rijst ginder in 't verschiet... En hier,

Ten top des Ouden bergs, het heilig kruis, het teeken
Van 's menschen redding, in welks schauw,
Na stillen bedegang, de menigt neer komt knielen
In tijd, der godsvrucht toegedacht.

Hier de kapel, waar ik mijn vreugde, leed en kommer
Tot Godes Moeder spreken kwam;
Waar rijke gift getuigt van dankbaarheid der rijken,
En de arme zijne krukken liet.

Kapel, in uw beluik wil ik nog telkens bidden:
"o Moeder Gods, zij steeds mijn troost!
'k Vergeet u nooit! Zoo volge uw machtige bescherming
Mij op mijn gansche levensbaan!"

XXI.

Eene Geeraardsbergsche sage.

Met zekeren hoogmoed spreekt de bevolking van Geeraardsbergen over de
historische sagen en jaarlijksche feesten, welke aan de stad eigen zijn.

Zoo is het feest, dat op den eersten Zondag van den Vasten gevierd
wordt, zeker der melding waard.

Geheele hoopen volk komen na den middag de stad binnen en wachten op de
Groote Markt de burgerlijke en de geestelijke overheden af.

Daar slaat het twee ure. De beiaard speelt, de klokken luiden, de hoorn
schalt, de trommel roffelt.

De gemeenteraad, de geestelijkheid en andere voorname ingezetenen
verlaten het stadhuis, met speellieden voorop, die hunne blijde tonen in
de huiverige lucht werpen.

Langzaam volgt de stoet de steile Abdijstraat.

Bakkers en winkeliers dragen manden vol krakelingen, koeken en haringen
mede.

De menigte groeit gedurig aan; en zij, die het eerst op den berg
geraken, hebben zorg eene plaats te kiezen in de kapel, waar de Eerw.
Heer Deken de litanie van O.-L.-Vrouw zal lezen, zoodra de overheden het
toppunt bereiken.

Dit gedaan zijnde, scharen zich de bijzonderen rondom de