osch-Joly, een half uurtje
buiten de stad, op het hoogste van Hoogerlucht, tusschen de Kruisen en
den Muziekberg.

Eene statige eikenlaan loopt naar den ingang.

De boomen ruischen in den zoelen wind en toonen, door de openingen
tusschen hunne stammen, een prachtig landschap in de verte, beheerscht
door den zwaren toren der St-Hermeskerk.

De heer Joly heeft het bosch als warande ingericht. Het meet ten minste
twintig hectaren.

Overal kreupelhout en varens; overal schoone, krachtige boomen: eiken en
esschen, olmen en beuken, berken en dennen, overal dalende en klimmende
wegen.

Rechts is de geliefkoosde verblijfplaats der konijnen. Nu en dan wipt er
een van die bevallige knagertjes in of uit zijne pijp.

Verder ontmoet de wandelaar eenen vijver, tintelend in den glans der
zonne.

Rondom dien vijver vindt men ruwe rustbanken, verscheidene rotsen en
bronnen. Groen mos bedekt de rotswanden.

Midden in den vijver staat de Menhir, eenzaam, maar fier en pal. Zijne
voeten steken in het slijk, maar zijn kop glanst in het zonnelicht. Een
beeld van den denkenden, maar ondeugenden mensch...

Twee bronnen versierde men met bouwstoffen van het voormalige slot der
stad, weshalve zij eenen historischen naam kregen: de bron van Nassau en
de Kasteelbron.

Zuidwaarts springt de bron der Reuzen tusschen verscheidene groote
rotsblokken.

Een murmelend beekje leidt het overtollige water weg.

Niet verre van de bron der Reuzen kan men, in een allerliefst prieeltje,
eenige oogenblikken uitrusten.

Onder het rooken van eene lekkere pijp en het beschouwen van den
weelderigen plantengroei hoort men den koekoek roepen: "Koekoek! hier is
het goed!"

Opklimmende, komt men voor het eigenlijke park. Daar vindt men een fraai
paviljoen, eene schilderachtige grot, eenige kleinere bronnen en een
donkergroen mastbosch. O die smakelijke lucht!

Een zeer merkwaardig voorwerp is een "dolmen," door den heer Joly op de
kruin van den Muziekberg ontdekt. Twintig paarden trokken dien
reusachtigen steen naar de plaats, die hij thans bekleedt. Hij is
inderdaad omtrent 0m,70 dik, en 1m,80 lang en breed. Kon hij maar
vertellen uit den voortijd, toen onze vaderen nog omdoolden in de
duisternissen van het heidendom!

Men heeft het Joly-bosch weleens met het woud van Fontainebleau
vergeleken. In alle geval kan men er eenen halven dag heel genoeglijk
overbrengen. Een onzer vrienden, die ons derwaarts vergezelde, zong
gedurig met zijne helderklinke