majnojn --

RITA

Jes, sed memoru, ke Alfred neniam antauxe estis for de mi. Ecx ne
tagnokton. Neniam en cxiuj tiuj dek jaroj --

ASTA

Ne, sed tial mi opinias, ke vere ne tro frue estis, ke li cxi-jare
iom elvenis. Li devus fari montaran ekskurson cxiun someron. Tion li
estus devinta.

RITA

(duone ridetante) Ak do, vi facile parolas, vi. Se mi estus tiom --
tiom sagxa kiel vi, mi eble lasus lin libera pli frue -- eble. Sed
sxajnis al mi, ke mi ne povis, Asta! Aspektis al mi, kvazaux mi
neniam plu revidus lin. Cxu vi _tion_ ne komprenas?

ASTA

Ne. Sed eble estas pro tio, ke mi mem havas neniun por perdi.

RITA

(kun sxercema rideto) Vere neniun -- cxu?

ASTA

Ne laux mia scio. (interrompante) Sed diru, Rita, -- kie estas
Alfred? cxu li ankoraux dormas?

RITA

Ho, ne. Li ellitigxis same frue hodiaux, kiel li kutimas.

ASTA

Nu, kaj do li versxajne ne estis tro laca.

RITA

Jes, cxi-nokte. Kiam li venis. Sed nun li havis Eyolf ene cxe si pli
ol unu horon.

ASTA

La kompatinda, eta, pala knabo! Cxu li nun denove komencu lernadi kaj
lernadi?

RITA

(levante la sxultrojn) Vi scias, ke estas kiel Alfred deziras.

ASTA

Jes, sed mi opinias, ke vi devus tion kontrauxstari, Rita.

RITA

(iom senpacienca) Ne, -- kiel do vi pensas, -- en tio mi vere ne
povas min enmiksi. Tiujn rilatojn Alfred pli bone komprenas ol
mi. -- Kaj pri kio vi opinias ke Eyolf sin okupigu? Li ja ne povas
cxirkauxkuri kaj ludi, li, -- kiel aliaj infanoj.

ASTA

(decidite) Mi parolu kun Alfred pri tio cxi.

RITA

Jes, kara, tion faru. -- Nu, jen vidu --

(_Alfred Allmers_, en somerkostumo, permane kondukante _Eyolf_,
envenas tra la pordo maldekstre. Li estas svelta, belstatura viro de
36-37 jaroj, kun placxaj okuloj, maldensa hararo kaj barbo. Lia
vizagxo aspektas serioze kaj penseme. -- _Eyolf_ havas vestajxon de
fasono kiel uniformo kun oraj sxnuroj kaj leonbutonoj. Li lamas kaj
havas lambastonon sub la maldekstra brako. La gambo estas lama. Li
estas malaltkreska, aspektas malsane, sed havas belajn, sagxajn
okulojn.)

ALLMERS

(lasas _Eyolf_; gxoja aliras kaj donas al _Asta_ ambaux
manojn) Asta! Karega Asta! Jen vi cxi tie en nia forejo! Kaj ke mi
baldauxe vin vidus!

ASTA

Sxajnis al mi ke mi devus --. Bonvenon ree hejmen!

ALLMERS

(agitas sxiajn manojn) Dankon.

RITA

Cxu li ne aspektas admirinde?

ASTA

(fiksrigardas lin) Aminde! Vere aminde! Kun brilaj okuloj! Nu, do vi
certe multe