i, en kio estas forgeso?

ALLMERS

(skuas la kapon) Kio tio do estus?

RITA

Cxu eblus provi vojagxante tre foren?

ALLMERS

De la hejmo? Vi kiu nenie sentas vin komforta, se ne estas tie cxi.

RITA

Nu, do inviti multajn homojn al ni? Gastamece vivi. Jxeti nin en ion,
kio mildigus kaj kvietigus.

ALLMERS

Tia vivo ne konvenas al mi. -- Ne, -- mi prefere provus rekomenci
mian laboron.

RITA

(akre) Vian laboron? Tiun, kiu staradis kiel vando kaj muro inter ni?

ALLMERS

(malrapide, rigardas sxin fikse) De nun cxiam estu vando kaj muro
inter ni du.

RITA

Kial estu --?

ALLMERS

Kiu scias cxu ne grandaj, malfermitaj infanokuloj rigardos nin nokte
kaj tage.

RITA

(silente; timotremanta) Alfred, -- estas terure tion imagi!

ALLMERS

Nia amo estis kiel konsumanta fajro. _Nun_ gxi estu estingita --

RITA

(kontraux lin) Estingita!

ALLMERS

(malmole) Gxi jam _estas_ estingita, -- en unu el ni.

RITA

(kiel sxtonigita) Kaj _tion_ vi kuragxas diri al mi!

ALLMERS

(pli milde) Gxi estas morta, Rita. Sed en tio, kion mi nun, en kuna
kulpo kaj pentodeziro, sentas por vi, -- en tio mi kvazaux videtas
relevigxon --

RITA

(impete) Ho, mi ne interesigxas pri iu relevigxo!

ALLMERS

Rita!

RITA

Mi estas varmkora homo, mi! Ne cxirkauxvagas dormetante, -- kun
fisxsango en la vejnoj. (tordas la manojn) Kaj jen esti enfermita
tutvive -- en pento kaj riprocxo! Enfermita kun iu, kiu ne plu estas
mia, mia, mia!

ALLMERS

_Tiel_ devis ja foje finigxi, Rita.

RITA

Cxu _tiel_ devus finigxi! Tio, kio komencis inter ni en tia kune
akceptanta amo!

ALLMERS

Mia amo ne estis kune akceptanta de la komenco.

RITA

Kion vi do sentis por mi unue?

ALLMERS

Timo.

RITA

Mi komprenas. Sed kiel mi tamen gajnis vin?

ALLMERS

(mallauxte) Vi estis tiom rave delikata, Rita.

RITA

(rigardas lin esploreme) Nur tio do? Diru, Alfred! Sole tio?

ALLMERS

(sindevige) Ne; flanke estis ankaux io alia.

RITA

(ekkrie) Mi suspektas kio estis! Estis "oro kaj verdaj arbaroj",
kiel vi diradas. Jen, cxu estis, Alfred?

ALLMERS

Jes.

RITA

(rigardas lin profunde riprocxe) Kiel vi povis -- kiel vi tion povis!

ALLMERS

Mi devis pensi pri Asta.

RITA

Asta, jes! (amare) Estis do efektive Asta, kiu kunigis nin du.

ALLMERS

Sxi nenion sciis. Ecx ne hodiaux sxi suspektas.

RITA

(repusxante) Tamen estis Asta! (ridetas per rikana okuljxeto
flanken) Aux ne, -- est