xar vi devas, do --
ASTA
Kaj ankaux vi ja forvojagxos cxi-nokte.
BORGHEJM
Ankaux mi devas? Mi iros per la trajno. Cxu ankaux vi?
ASTA
Ne, mi iros per la vaporsxipo.
BORGHEJM
(ekrigardas al sxi) Cxiu sian apartan vojon do.
ASTA
Jes.
(Sxi sidas rigardante, dum li suprenlevas la flagon duone sur la
stangon. Fininte li iras al sxi.)
BORGHEJM
Frauxlino Asta, -- Vi ne povas imagi kiom mi funebras pro eta Eyolf.
ASTA
(suprenrigardas al li) Jes, mi certigxas, ke vi faras.
BORGHEJM
Sentigxas dolorige. Cxar funde ne konvenas por mi funebri.
ASTA
(rigardas al la flago) Kun la tempo cxio fordrivas, -- cxio. Cxiuj
sentoj de funebro.
BORGHEJM
Cxiuj? Jenon vi opinias?
ASTA
Kiel pluvondo. Kiam vi nur estas suficxe foren veninta, tiam --
BORGHEJM
Devus esti ege fora, jeno.
ASTA
Kaj vi ja ankaux ja havas la grandan, novan vojkonstruadon.
BORGHEJM
Sed neniun por helpi min en gxi.
ASTA
Nu jes, certe vi havas.
BORGHEJM
(agitas la kapon) Neniun. Neniun kun kiu dividi la gxojon. Cxar plej
ofte temas pri gxojo.
ASTA
Kaj ne la peno kaj embarasoj?
BORGHEJM
Pa, -- el tiajxoj oni verdire eltiras sin sola.
ASTA
Sed la gxojo, -- tiun oni devas dividi kun iu, vi opinias?
BORGHEJM
Jes, kia felicxo alie estus en tio esti gxoja?
ASTA
Nu ja, povas esti iu senco en tio.
BORGHEJM
Kompreneble oni povas iradi dum tempo kaj esti gxoja interne en si
mem. Sed ne tauxgas longtempe. Ne, la gxojo, gxi estas por du kune.
ASTA
Cxiam nur du? Neniam pluraj? Neniam multaj?
BORGHEJM
Nu, vidu, -- jen kio estas alia afero. -- Frauxlino Asta, -- cxu vi
do vere ne povas decidigi vin dividi felicxon kaj gxojon kaj -- kaj
penon kaj embarasojn kun unu, -- sole unu sola?
ASTA
Mi provis -- fojon.
BORGHEJM
Cxu provis _vi_?
ASTA
Jes, dum tiu tempo, kiam mia frato, -- kiam Alfred kaj mi logxis
kune.
BORGHEJM
Nu, kun via frato, jes. Tio estas ja io tute alia. Aspektas al mi pli
kiel paco ol kiel felicxo.
ASTA
Gxuinda tio tamen do estis.
BORGHEJM
Jen vidu, -- ecx tio aspektis por vi gxuinda. Sed jen imagu, -- se li
nun ne estus via frato!
ASTA
(volas ekstari, sed restas sidanta) En tiu kazo ni neniam vivus
kune. Cxar tiam mi estis nur infano. Kaj ankaux li, preskaux.
BORGHEJM
(iom poste) Cxu gxi vere estis tiom gxuinda, tiu tempo?
ASTA
Jes, kredu, gxi estis.
BORGHEJM
Cxu vi do tiam travivis ion vere serenan
|