cxu estas vi, Asta!
Cxu vi tiel frue venas el la urbo? Tiom foren al ni?

ASTA

(metas la vestajxojn sur segxon apud la pordo) Jes, mi havis ecx ne
momentan kvieton. Sxajnis al mi, ke mi nepre _devis_ iri cxi tien kaj
vidi etan Eyolf hodiaux. Kaj ankaux vin. (metas la tekon sur la
tablon cxe la sofo) Kaj mi veturis per la vaporsxipo.

RITA

(ridetas al sxi) Kaj surborde vi eble renkontis iun aux alian bonan
amikon? Tiel hazarde, mi pensas.

ASTA

(trankvile) Ne, mi tute ne renkontis iun konatulon. (rigardas en la
kofreton) Sed, Rita, -- kio do tio estas?

RITA

(dauxre elpakas) La valizo de Alfred. Cxu vi ne rekonas gxin?

ASTA

(gxoja, proksimigxas) Cxu! Alfred revenis hejmen?

RITA

Jes, imagu, -- li venis tute neatendite per la nokta trajno.

ASTA

Ho, do estis _tio_, kion mi sentis! Estis _tio_, kio tiris min cxi
tien! -- Kaj li nenion skribis antauxe? Ecx ne posxtkarton?

RITA

Ecx ne unu vorton.

ASTA

Ecx ne telegrafis?

RITA

Jes, horon antaux ol li venis. Tute mallonge kaj malvarme. (ridas)
Cxu ne kutimas al li, Asta?

ASTA

Jes ja. Cxion li faras tiel senemocie.

RITA

Sed des pli gxuinde estis, kiam mi havis lin reen.

ASTA

Jes, mi ja komprenas.

RITA

Ecx dek kvar tagojn antaux ol mi atendis lin!

ASTA

Kaj li fartas bone? Ne deprimata?

RITA

(fermas la kofreton kaj ridetas al sxi) Li aspektis kvazaux
transformita, kiam li envenis tra la pordo.

ASTA

Kaj ecx ne laca, cxu?

RITA

Jes, laca mi kredas ke li vere estis. Suficxe laca, jes. Sed, la
kompatindulo, li ja iris piede preskaux la tutan vojon.

ASTA

Kaj la aero inter la altaj montoj certe estis iom akra por li.

RITA

Ne, tion mi vere ne opinias. Mi auxdis lin tusi ecx ne unu fojon.

ASTA

Jen, vi vidu! Do estis tamen bone, ke la kuracisto decidigis lin fari
tiun ekskurson.

RITA

Jes, nun, kiam gxi fine estas finita, jen --. Sed komprenu, ke estis
terura tempo por mi, Asta. Pri tio mi neniam volis paroli. Kaj vi ja
malofte vizitis min --

ASTA

Jes, eble ne estis juste de mi. Sed --

RITA

Nu, nu, nu, -- vi havas ja la lernejon tie en la urbo. (ridetas)
Kaj nia vojkonstruisto -- li estis ja forvojagxinta, ankaux li.

ASTA

Ho, lasu nun tion, Rita!

RITA

Nu ja do. Ni lasu la vojkonstruiston. -- Sed kiom mi sopiris por
Alfred! Tia malpleneco! Forlasita, en dezerto! Hu, aspektis kvazaux
iu estus enterigxinta en la domo --!

ASTA

Nu, bona Dio, -- nur ses aux sep se