u niet kunnen aannemen wat mij met tegenzin
of met voorwaarden wordt uitgekeerd. Eer zou ik mijn vrouw haar
volkomen vrijheid geven. Zij kan dan hertrouwen. In elk geval vertrouw
ik dat zij, als zij vrij was, mij vergunnen zou van tijd tot tijd mijn
kinderen te zien. Daar heb ik behoefte aan. Maar eerst moet ik haar
haar vrijheid geven, en het is het beste, dit als een man van eer te
doen door met gebogen hoofd in alles te berusten. Overweeg de zaak nog
eens in haar geheel; want door U en Uw slecht overlegd optreden is de
moeilijkheid ontstaan. En laat mij weten hoe Gij en anderen er over
denkt. Natuurlijk hebt Gij uit bestwil gehandeld. Maar Uw kijk op de
zaak was verkeerd. Ik kan in alle oprechtheid zeggen dat ik
geleidelijk kom tot den geestesstand van te denken dat al wat gebeurt,
om bestwil gebeurt. Mogelijk is het wijsgeerig inzicht of een gebroken
hart of godsdienst of de stompe gevoelloosheid van de wanhoop. Maar,
wat er de oorsprong van zij, dit gevoel is machtig in mij. Mijn vrouw
aan mij te binden tegen haar wil zou verkeerd zijn. Zij heeft volkomen
recht op haar vrijheid. En dan zou het mij een genoegen zijn, niet
door haar ondersteund te worden. Door haar onderhouden te worden is
vernederend. Bespreek deze zaak met More Adey. Verzoek hem U den brief
te laten zien, dien ik hem geschreven heb. Vraag uw broeder Aleck mij
zijn raad te willen geven. Hij heeft een uitnemend oordeel.

Maar nu wat anders. Ik heb nooit gelegenheid gevonden U te bedanken
voor de boeken. Zij waren allerwelkomst. Dat men mij de tijdschriften
niet toestond, was een slag voor mij, maar Meredith's roman was
verrukkelijk. Welk een gezonde kunstenaarsnatuur! Hij heeft volkomen
gelijk met zijn betoog dat het gezonde het meest wezenlijke
bestanddeel in de romankunst is. Toch heeft tot op dezen dag alleen
het abnormale uitdrukking gevonden in het leven en de litteratuur.
Rossetti's brieven zijn afgrijselijk, in-'t-oog-loopend vervalscht
door zijn broeder. Toch wekte het mijn belangstelling te zien hoe mijn
oudooms _Melmoth_ en mijn moeders _Sidonia_ twee van de boeken waren,
die zijn jeugd boeiden. Wat de samenzwering tegen hem betreft in later
jaren, ik geloof dat die werkelijk bestond, en dat de fondsen
verschaft werden door Hake's Bank.[4] Het gedrag van een merel in
Cheyne Walk lijkt mij zeer verdacht, al zegt William Rossetti: "Ik kon
niets buitengewoons in het zingen van den merel ontdekken." Stevensons
brieven zijn ook een groote teleur