tis meis munda me, Domine, et ab alienis[10] parce
servo tuo? [Sidenote: Ps. 115, 10.]Credo, propter quod et loquor_; Domine,
tu scis. [Sidenote: Ps. 31, 5.]_Nonne tibi prolocutus sum adversum me
delicta mea, Deus meus: [Sidenote: Job 9, 2, 3.]et tu dimisisti impietatem
cordis mei?_ Non judicio contendo tecum qui veritas es; et ego nolo fallere
meipsum, [Sidenote: Ps. 26, 12.]_ne mentiatur {4} iniquitas mea sibi_. Non
ergo judicio contendo tecum; quia [Sidenote: Ps. 129, 3.]_si iniquitates
observaveris, Domine; Domine, quis sustinebit_?

[Sidenote: VI. Infantiam suam describit, laudat Dei providentiam et
aeternitatem.]

7. Sed tamen, sine me loqui apud misericordiam tuam, [Sidenote: Gen. 18,
27.]_me terram et cinerem_. Sine* tamen loqui; quoniam ecce misericordia
tua est, non homo irrisor meus, cui loquor. Et tu fortasse irrides me; sed
[Sidenote: Jer. 12, 15.]_conversus misereberis mei_. Quid enim est quod
volo dicere, Domine Deus meus, nisi quia nescio unde venerim huc? in istam
dico vitam mortalem*, an mortalem vitalem, nescio. Et susceperunt me
consolationes miserationum tuarum, sicut audivi a parentibus carnis meae,
ex quo* et in qua formasti me in tempore; non enim ego memini. Exceperunt
ergo me consolationes lactis humani. Nec mater mea, vel nutrices meae sibi
ubera implebant: sed tu mihi per eas dabas alimentum infantiae, secundum
institutionem tuam et divitias usque ad fundum rerum dispositas. Tu etiam
mihi dabas nolle amplius quam dabas; et nutrientibus me dare mihi velle
quod eis dabas. Dare enim mihi per ordinatum affectum volebant quo ex te
abundabant. Nam bonum erat eis bonum meum ex eis; quod non ex eis*, sed per
eas erat: ex te quippe bona omnia, Deus; [Sidenote: 2 Reg. 23, 5.]_et ex
Deo meo salus mihi universa_. Quod animadverti postmodum, clamante te mihi
per haec ipsa quae tribuis intus et foris. Nam tunc sugere noram, et
acquiescere delectationibus, flere autem offensiones carnis meae; nihil
amplius.

8. Post et ridere coepi, dormiens primo, deinde vigilans. Hoc enim de me
mihi indicatum est et credidi, quoniam sic videmus et alios infantes: nam
ista mea non memini. Et ecce paulatim sentiebam ubi essem, et voluntates
meas volebam ostendere eis per quos implerentur, et non poteram; quia illae
intus erant, foris autem illi, nec ullo suo sensu valebant introire in
animam meam. Itaque jactabam membra et voces, signa similia voluntatibus
meis, pauca quae poteram, qualia poteram: non enim erant veri simil