posicion, la alia revenas nin sercxi.
Ha! tiu vojirado, tiu terursongxa progresado! Tirataj, premegataj,
pusxataj, ni alvenas al kelkaj malgrandaj kolonetoj, kiuj iom baretis
la vojon.
Cxi tie la premego farigxas teruriga. Iu nekonata sin savas de
subpremado per la piedoj cxirkauxprenante min.
Bonega ideo! Mi farigxas samideano! Miaflanke mi cxirkauxprenas la
talion de la pli forta el la du soldatoj, kaj (mi malsxatas gxin diri
sed gxi estas la vero) en tiu malnobla maniero mi estas eltirita el
la Turnigxado de la _Sankta Fajro_!
* * *
_En jaro 1834a pli ol 6,000 personoj estis en la Pregxejego._
_Okazita Tumulto, la soldatoj Turkaj mortigis pli ol 300 pilgrimojn._
VINTRA DOLCXECO.
Originale verkita de Rene Deshays.
Malsupren mi rampis, tra grizaj brancxetoj;
Indulga Decembro la teron moligis:
Jen mi nun ekvidas la verdan riveron,
Kaj grizajn arbetojn sur kruto kontrauxa.
Ne largxa la fluo, la montoj malgrandaj,
Kaj paca l'aero, kaj pala la suno;
Mallauxta kaskado revige parolas,
Dormetas la herboj cxe l'akvo lulanta.
Mi sekvis la kurban valeton pasxete:
Cxi tie bon' estas memori l'amikojn.
VIRSEKSA LOGIKO KAJ VIRINA INSTINKTO.
Originale verkita de Ben Elmy.
Mi memoras, ke antaux multe da jaroj, dum mi estis nur juna knabo, mi
ofte auxdis kaj legis, ke ekzistas natura kaj nepasebla diferenco
inter la rezonado de la viro kaj tiu de la virino. Oni pretendadis,
ke la virino reguligas siajn agojn kaj konduton nur laux fantazio aux
instinkto; kontrauxe la viro, oni diris, auxskultas kaj obeas la
severajn diktojn de prudento kaj de logiko--precipe de logiko.
Tiu cxi pretendo tre konfuzis miajn fruajn konjektojn pri tiu mistera
logiko; cxar, infane, mi ekpenis difini cxiun agon virinan kiel
instinkta, kaj cxiun viran pensadon kiel logika. Sed iafoje la sekvoj
de tia jugxo estis embarasaj; tiom por alioj, kiom por mi mem.
Ekzemple; sercxante kelkafoje la solvon de ia grava infana pensado,
kaj alvokante mian patrinon por informo, tiu kara patrino kutimadis
diri, "Demandu gxin al patro via!" Tion farante, mi tamen ricevis de
la patro, por tuta respondo: "Ne enuu min, petulo!"
Tia konduto sxajnis al mi vera enigmo. Cxe la juneco de la patrino ne
ankoraux ekzistis kolegio de Newnham aux Girton; mi do ne trovis
mallauxdinda sxian nescion; sed la patro estis gxuinta cxiujn utilojn
universitatajn, kaj tamen lia "logika" agado ne pli helpis la
infanon, ol la
|