mi cxiujn homojn?
Sxajnas al mi, ke mi povus premegi cxiujn al mi, plori kaj pardonpeti
por pardono, cxar Dio estis tiel partia por doni al mi pli ol al ili.

FJELDBO

(silente) Jes; tiom nedireble multe povas la opulo ricevi. Ecx ne
rampulo, ecx ne verda folio laux la vojo povus mi subtreti
cxi-vespere.

STENSG[*A]RD

Vi?

FJELDBO

Fina punkto! Pri tio ne estas la parolo. Mi nur volis diri, ke mi
komprenas vin.

STENSG[*A]RD

Ho, kia delikata nokto! La muziko kaj la gxojo sonas foren super la
herbejoj. Tie malsupre estas silente. -- Jes, tiu homo, kies vivo ne
akceptas bapton el tia horo, li ne meritas vivi sur la tero de Dio.

FJELDBO

Jes, sed diru nun, -- kio konstruigxos poste -- morgaux kaj cxiujn
labortagojn?

STENSG[*A]RD

Konstruigxos? Unue temas pri malkonstruo. -- Vi, Fjeldbo, mi iam
songxis, -- aux eble mi tion vidis; tamen ne, mi songxis; sed tiel
vive; sxajnis al mi, ke estis veninta la tago de la lasta jugxo super
la tero. Mi povis vidi gxian tutan rondon. Neniu suno estis; nur
flava ventega lumo. Ventegis; blovigxis de okcidente kaj gxi
kunbalais cxion; unue gxi forventis velkigxintan foliaron, poste
homojn; -- sed ili tamen tenis sin surpiede. La manteloj batigxis
dense cxirkaux ili, tiel ke aspekte ili sxvebis kvazaux sidantaj dum
la flugo. Unue ili aspektis kiel urbanoj, kiuj postkuras siajn
cxapelojn en vento; sed kiam ili proksimigxis, ili estis imperiestroj
kaj regxoj; kaj tio, kion ili postkuris kaj provis atingi, kaj kion
ili cxiam estis proksimaj por kapti, sed neniam atingis, estis kronoj
kaj regnaj globoj. Ho, preterblovigxis centoj kaj centoj el cxiaj
specoj, kaj neniu sciis pri kio temis; sed multaj gxemis kaj
demandis: De kie tamen venis tiu terura ventego? Jen respondigxis:
Vocxo parolis, kaj tiu sola vocxo tiel resonis, ke la ventego
vekigxis!

FJELDBO

Kiam vi songxis tion cxi?

STENSG[*A]RD

Ho, iam, -- mi ne memoras; antaux pluraj jaroj.

FJELDBO

Okazis ribelo ie en Euxropo, kaj vi mangxis ion pezan por
vespermangxo kaj legis gazetojn poste.

STENSG[*A]RD

La sama glacia fluo, la sama kurento laux la dorso mi sentis
cxi-vespere. Jes, mi _laboru_ kontentige. Mi estu la vocxo --

FJELDBO

Auxskultu, kara Stensg[*a]rd, vi haltu kaj iomete pripensu. Vi volas
esti la vocxo, vi diras. Bone! Sed kie volas vi esti tiu vocxo? Cxi
tie en la voktejo? Aux, se okazos pli alte, en la gubernio! Kaj kiuj
estu la resono, kiu frapos, tiel ke la ventego _vekigxas_? Nu