n, kiu povus mezuri la egan potencon de mia
generatoro. Sed mi kredis, ke ni movigxos po proksimume kvincent
jardojn[7] hore."

"Kaj ni movigxas po sep mejlojn hore," mi konkludis por li,
rigardante la distancometron. "Kiel dika estas la krusto de la Tero,
Perry?" mi demandis.

"Ekzistas preskaux tiom da konjektoj, kiom geologoj," li respondis.
"Oni taksas gxin je tridek mejloj, cxar la interna varmeco, kiu
pliigxas po proksimume unu gradon je cxiu sesdek- aux sepdekfuta
profundigxo, suficxus por fandi la plej fandimunajn substancojn je
tiu distanco sub la tersuprajxo. Sed alia supozas, ke la fenomenoj de
precesio kaj nutacio postulas, ke la Tero, se gxi ne estas tute
solida, devas havi kruston dikan je pli ol okcent mejloj. Do jen. Vi
povas elekti."

"Kaj se gxi montrigxos solida?" mi demandis.

"Estos al ni finfine egale, David," respondis Perry. "En la plej bona
okazo suficxos nia fuelo por tri- aux kvartaga veturado, dum ne
restos aero pli ol tri tagojn. Ambaux, do, ne suficxos por
sendangxere travojagxi okmil mejlojn da roko al la antipodo."

"Se la krusto estas suficxe dika, ni fine haltos inter sescent kaj
sepcent mejloj sub la tersuprajxo; sed dum la lastaj cent kvindek
mejloj ni estos kadavroj. Cxu gxuste?" mi demandis.

"Tute, David. Cxu vi timas?"

"Mi ne scias. Cxio okazis tiel subite, ke sxajne nek vi nek mi
komprenas la veran terurecon de nia situacio. Mi devus esti timigita
gxis paniko; tamen mi ne estas. Kredeble, la sxoko estis tiel granda,
ke gxi multe obtuzigis niaj sentojn."

Denove mi turnis min al la termometro. La hidrargo altigxis pli
malrapide. Nun la temperaturo estis nur 140-grada, kvankam ni jam
penetris gxis preskaux kvarmejla profundeco. Mi informis Perry, kaj
li ridetis.

"Almenaux ni frakasis unu teorion," li diris nur, kaj tiam li denove
komencis blasfemi per pitoreskaj vortoj pri la stirilo. Unufoje mi
auxdis piraton blasfemi, sed ties plej bonaj klopodoj estis tiuj de
amatoro kompare kun la science majstreca fiparolo de Perry.

Denove mi penis movi la stirilon, sed estis kvazaux mi provus svingi
la Teron mem. Je mia propono Perry malsxaltis la generatoron, kaj
kiam ni haltis, mi denove supermezure elversxis mian tutan forton por
movi la ilon ecx la dikecon de haro--sed la klopodo estis tiel
senfrukta kiel tiu farita dum nia plenrapideca veturo.

Mi malgaje balancis la kapon kaj montris la funkciigilon. Perry tiris
kaj ni denove ekplongxis malsupren en la eternecon po sep