brorum conspectum subiecit (cf. Augustin. de ciu. dei VI 3.
A. Popma biblioth. uarr. p. 500).
De postrema hexade aliter ac nos statuit *O. Mueller* (praef. p. L);
cum enim syntaxin Varronis tempore minus elaboratam fuisse, quam ut
duodecim libris a Varrone potuerit tractari sibi persuaserit, 'ad usum
uocabulorum et orationis ornatum et similia eum transgressum' esse
existimauit. quam sententiam secutus Ritschelius (nou. mus. Rh. VI p.
526), cum ita Varronem promissis _tres_ fore totius operis partes non
stetisse uideret, hanc inconstantiam firmissimum argumentum iudicauit
ad stabiliendam O. Muelleri coniecturam (praef. p. I sq.), numquam hos
libros absolutos et a scriptore editos esse. quem scrupulum nescio an
disputatio nostra exemerit. de illa uero sane speciosa coniectura
O. Muelleri, libros nostros cum scriptor a.u.c. DCCVIIII proscriptus
esset e bibliotheca protractos esse paucis disputabo, nam optime de
eadem re nuper L. Spengelium (ueb. d. crit. d. uarr. buech. de l.l.
Abhdl. de bayer. akad. I. bd. VII, II p. 443 sq.) dixisse uideo.
Primum et de tempore quo hoc opus absoluerit Varro et de ipso opere
sagacius iudicauit O. Mueller quam uerius. Cum enim Varronem post
pugnam Pharsalicam a.u. DCCVI (cf. L. Roth leben d. Varro p. 21) ad
libros et studia reuersum esse ex ipsius Ciceronis testimonio in
epistulis ad Varronem (ad fam. VIIII 1, 2. 6, 4) constet, ex eiusdem
uero querelis (Acad. post. I 1, 2 et epistula ad Att. XIII 12, quam
N. Maduig praef. Cic. de finib. p. LX n. mense Quinctili scriptam
censet) a.u. DCCVIIII iactatis, se nescire quid, immo num quid Varro
quamuis iamdudum id pollicitus ad se scriberet, nihil efficiatur,
nisi tum M. Terentium opus quod moliretur nondum transmisisse et quid
elaboraret tacuisse, non erat cur O. Mueller p. V. VI dubitaret, maiorem
operis partem iam tum Varronem absoluisse, sed consulto, ut tanta
librorum mole simul transmissa inprudenti stimulatori ruborem adferret,
retinuisse et biennio proximo (a.u. DCCXI mense Decembri Cicero
necatus est) edidisse. et traditum esse uidetur altera demum anni u.
DCCX parte uel postea, nisi Ciceronem eadem qua Varronem ad scribendum
excitauerit inmodestia de opere sibi misso iudicasse existimes, qui in
libro primo de gloria, mense Quinctili anni u. DCCX scripto (cf. E.W.
Fischer roem. zeittaf. p. 321), oppida quod opem darent esse dicta
(Fest. p. 202 Oppidum) posuit, _adiciens ut imitetur ineptias_
(_inertias_ sch. Laeti) _stoicorum_. (cf. de
|