gen den berg oploopende elkander
kruisende straten. De tuinen liggen op de derde verdieping, de eet-
en leeszalen op de vierde, vele kamers op de vijfde verdieping, alles
tusschen, naast, onder en over elkaar gebouwd, zoo dat het onmogelijk
zou zijn er een behoorlijken plattegrond van te teekenen. Wil men
het hotel verlaten dan kiest men dien uitgang die u brengt in de
straat die u het spoedigst naar uw doel voert. Logeert men op de
vijfde verdieping, de meest begeerde wegens het heerlijke uitzicht,
men laat zijn rijtuig of ezel op de vijfde verdieping voorkomen als
men een bergtocht wil maken. Men zal daarentegen liever de eerste
verdieping kiezen als men naar beneden wenscht te gaan.
Wij verlaten het hotel thans ook door dien uitgang voor deze
eerste wandeling in het stadje. Wij bevinden ons dan dadelijk
in de hoofdstraat de Corso Umberto, breedte p.m. 5 meter zoodat,
als de voorbijgangers zich tijdelijk in de open deuren bergen, twee
rijtuigen elkander zonder ongelukken kunnen voorbijrijden. Het is een
typisch italiaansche straat, onmogelijk dikwijls te zeggen waar het
eene huis begint waar het andere eindigt, evenmin is het altijd uit
te maken of een huis een dan wel tien eeuwen oud is; alles is grijs,
grauw, groezelig, aan den beganen grond geene vensters, alleen groote
deuren, wijd openstaande, toegang gevende tot de zoogenaamde _bassi_,
ruime gewelven, waarin de winkels, cafe's, scheersalons en tutti quanti
worden gehouden. Achter in de _bassi_ bevindt zich een trap van steen
of marmer toegang gevende tot de kamers in de bovenverdieping. Dikwijls
ook zijn die _bassi_ tevens de woning van het gezin en ziet men bij
dag de bedden opgerold in een hoek liggen.
Menig huis getuigt van vroegere weelde door een fraai gothisch of
romaansch poortje of raamomlijsting, door enkele brokstukken marmer
heerlijk ingelegd hetzij met zwarte lava, hetzij met veelkleurige
marmersoorten, een bewijs dat de thans veelal verarmde of verwaarloosde
huizen vroeger een deel uitmaakten van rijke en fraai gebouwde
_palazzi_. En dat is een van de dingen die niet alleen op Sicilie
maar in geheel Italie het meest treffen en iedereen dadelijk in het
oog springen, dat men overal tot in de kleinste plaatsjes monumenten
vindt van vroegere grootheid, rijkdom en weelde, monumenten die Italie
maken tot een reusachtig museum, waar overal iets valt te genieten
en te bestudeeren, waar ieder stadje, ieder dorp waard is bezocht te
worden en de reiziger g
|