iel rok';
la kor' sxia velke fridigxas;
memore sxi vidas en senta sxok';
la mondo por sxi glaciigxas.
Kaj turnas sxi sin.
"Nun havu vi min.
Volonte farigxu mi montarin'."
Eksaltas la gnomo sur roka voj';
li devas ja sorton lauxdi.
"Sed nun vi forgesu kaj vivu en gxoj';
min sekvu, kaj povos vi auxdi
pri mia regxej'
de kamp' kaj montej',
pri olda Gumlo en sia ej'!"
Montaj troloj
Basa plafon'. Distas muroj.
Prujno kaj blu-glacia glimo.
Sombra hal'.
Argxento-brancxoj en sxtono brilas,
krocxa hok' kaj inversa runo.
Acxa blovo traa kvazaux
el kel'.
Tablo largxa sin vastigas.
Hirtharuloj, nazegulinoj
sidas en rond'.
Mugxo, hurlo, lup-ululo,
grunto, grumblo, kruda krio
en tiu troleja
mond'.
Gratas krif' skabion, kruston;
sango gutas; tondre ondas
rida kricx'.
Ege drinkas aviduloj;
mildetigxas. Ogrin' kaj ogro
tire frotas rostron al muzelo.
Delic'.
Peze sur la hala planko
pigre sin trenas gejunuloj,
lauxvica ar'.
Lante turnas sin sxveba danco.
Bastokordaj tonoj vibras.
Svingas sin lace, oscede, plende
ular'.
Obtuze profunde en obskuro
ogrin' ridacxas, trol' seksardas
en am-avid'.
Auxdigxas hurlo, sxauxma siblego;
krif' al krifo, dent' al gorgxo;
malamikon senhauxtigus
ajno.
"Fie mensogis vi, montulo!"
krias Injeto: "Hide aspektas
via gvardi'!"
-- "Ega eraro!" tuj respondas
la gnom' afable: "Tiuj, vidu,
estas sklav-labora aro
mia!"
"Potenco tia, -- cxu gxi sklavu?"
-- "Senpotencas malluma nescio
dum tuta viv'.
Jen vi nun mem auxdu.
Provu ni sagxon de troloj,
basan, malluman, sen senco
en gxi."
Alpasxas li tiun plej agxan:
"Kial kamparano semas printempe
semon? Nu?"
"Hu?" -- tiu re-demandas.
Strabe, cerbume la trolo gapas.
Ridacxe pork-okule rigardas:
"Hu?"
Alpasxas li tiun plej junan:
"Diru kial sopiras maren
la river'?"
Tiu malvole pauxte grimacas,
spite li skuas longajn orelojn:
"Fluu gxi kie kaj kien ajn
sur ter'."
Alpasxas li nun trolinon:
"Kial infan' je malferm' de okuloj
kricxas?"
Gapas la trolino: "Kricxu gxi."
Strabas malice al Injeto.
Flaras, grimacas, akre per dentoj
grincas.
"Tia la sklava parencaro.
Mankas demandoj; respondoj nur estas
tiaj de sklav'.
Ni prefere profunden iru
kanton auxskulti lamentadan,
vortojn kolerajn de olda Gumlo,
praav'."
|