of Amalfi in Principato Citra with Melfi in
Basilicata.
One of the sources relied upon by historians for ascribing this origin of
the compass is the _Compendia dell' Istoria del Regno di Napoli_, of
Collenuccio (Venet., MDXCI.), p. 5.
"Ne in questo tacero Amalfi, picciola terra, & capo della costa di
Picentia, alia quale tutti quelli, che'l mar caualcano, vfficiosamente
eterno gratie debono referire, essendo prima in quella terra trovato l'vso,
& l'artificio della calamita, & del bussolo, col quale i nauiganti, la
stella Tramontana infallibilmente mirando, direzzano il lor corso, si come
e publica fama, & gli Amalfitani si gloriano, ne senza ragione dalli piu si
crede, essendo cosa certa, che gli antichi tale instromento non hebbero; ne
essendo mai in tutto falso quello, che in molto tempo e da molti si
diuolga."
Another account is to be found in the _Historiarum sui temporis_, etc., of
Paulus Jovius (Florent., 1552), tom. ii., cap. 25, p. 42.
"Quum essem apud Philippum superuenit Ioachinus Leuantius Ligur a Lotrechio
missus, qui deposceret captiuos; sed ille negauit se daturum, quando eos ad
ipsum Andream Auriam ammirantem deducendos esse iudicaret. Vgonis uero
cadauer, ut illudentium Barbarorum contumeliis eriperetur, ad Amalphim
urbem delatum est, in aedeque Andreae apostoli, tumultuariis exequiis
tumulatum. In hac urbe citriorum & medicorum odoratis nemoribus aeque
peramoena & celebri, Magnetis usum nauigantibus hodie familiarem &
necessarium, adinuentum suisse incolae asserunt."
Flavius Blondus, whom Gilbert cites, gives the following reference, in
which Gioia's name is not mentioned, in the section upon Campania Felix of
his Italy (_Blondi Flavii Forlinensis ... Italia Illustrata_, Basiliae,
1531, p. 420).
"Sed fama est qua Amalphitanos audiuimus gloriari, magnetis usum, cuius
adminiculo nauigantes ad arcton diriguntur, Amalphi suisse inuentum,
quicquid uero habeat in ea re ueritas, certu est id noctu nauigandi
auxilium priscis omnino suisse incognitum."
There is a further reference to the alleged Amalphian in Caelius
Calcagninus _De re nautica commentatio_. (_See Thesaurus Graecarum
Antiquitatum_, 1697, vol. xi., p. 761.) On the other hand Baptista Porta,
who wrote in Naples in 1558 (_Magia Naturalis_) distinctly sets aside the
claim as baseless.
William Barlowe, in _The Navigators Supply_ (1597, p. A3), says: "Who was
the first inuentor of this Instrument miraculous, and endued, as it were,
wi
|