ormienaj
beboj, entute kasxite kaj enterigite sub tavoloj da fresxaj floroj krom
siaj vizagxoj kaj interfalditaj manoj. Cxirkaux fingro de cxiu el tiuj
kvindek senmovaj formoj, grandaj kaj malgrandaj, estis ringo. Ekde la
ringo, drato etendigxis gxis la plafono kaj de tie gxis sonorileto en
tiea kontrolcxambro kie, tage kaj nokte, kontrolisto sidas cxiam en
vigla atendado, preta alvenigi eksaltan urgxohelpon al iu ajn ano de tiu
palvanga kompanio kiu, vekigxinte el la morto, estigas korpomovon--cxar
cxiu movo, ecx la plej minimuma, agitos la draton kaj sonigos tiun
timindan sonorileton. Mi imagis min mortosentinelo kiu dormetis en nepra
tiea soleco en tre malfrua horo dum malrapidege evoluanta gvatdejxorado
de iu mugxventega nokto kaj eksentis sian korpon aliigxi palpebrumtempe
en tremetantan jxeleon pro la subita bruacxo de tiu terura alvokilo!
Tial mi enketis pri tiu ajxo, demandis kio kutime okazas? Cxu la
gvatisto mortis kaj la revivinta kadavro alvenis por komfortigi kiel
eble plej multe liajn lastajn momentojn? Sed oni riprocxis al mi mian
klopodon nutri sencelan kaj senvaloran scivolemon en tiel solena kaj
funebra loko. Kaj mi foriris tre humiligite.

La sekvintan matenon mi rakontadis mian aventuron al la vidvino kiam sxi
ekkriis:

"Venu kun mi. Mi havas logxanton kiu rakontos al vi cxion kion vi
deziras ekscii. Li estis noktosentinelo tie."

Li estis vivanta homo sed ne havis vivantan aspekton. Li kusxis surlite
kaj altaj kusenoj subtenis lian kapon. Lia forvelkinta vizagxo estis
senkolora. Liaj profunde sinkintaj okuloj estis fermitaj. Lia mano,
kusxante sur lia brusto, estis ungegaspekta, tiel osta kaj longfingra
gxi estis. La vidvino komencis min prezenti. La okuloj de la viro
malfermigxis malrapide kaj briletis malice el la krepusko de siaj
kavernoj. Li kuntiris nigre la brovojn. Li levis la maldikan manon kaj
entreprenis nin forsendi per ordonema gesto. Sed la vidvino dauxre
parolis gxis eksciigi al li la fakton ke mi estas fremdulo kaj Usonano.
La mieno de la viro tuj sxangxigxis, pliheligxis, ecx avidigxis--kaj en
la sekvinta momento li kaj mi ekgxuis kunan solecon.

Mi komencis paroli en roksolida Germana lingvo. Li respondis en ege
fleksebla Angla lingvo. Post tio ni nepre flankenlasis la Germanan.

Tiu ftizulo kaj mi intime amikigxis. Mi vizitis lin cxiun tagon kaj
ni parolis pri cxio. Almenaux pri cxio krom edzinoj kaj infanoj.
Se menciigxis la edzino aux la infano de iu ajn, cxiam postokazis
t