j kiam temis pri honesta kaj senruza saltado
sur ebena platajxo, gxi kapablis atingi pli grandan distancon en ununura
salto ol iu ajn besto de sia speco iam vidita de vi. Saltado sur ebena
platajxo estis gxia specialajxo, vi komprenu, kaj kiam temis pri tio
Smilejo bonvole vetis monon pri gxi gxis restis al li nenia plua cendo.
Smilejo fieregis pri sia rano kaj li tute rajtis fieregi cxar uloj
vojagxintaj cxien kaj estintaj cxie diris cxiuj senescepte ke la besto
superas cxiun ajn ranon iam viditan de _ili_.
"Nu, Smilejo tenis la beston en latajxa skatoleto kaj foje li kunportis
gxin en la kampadejocentron kaj proponis gxin kiel monvetobjekton. Iun
tagon ulo--nekonato en la kampadejo--renkontis lin kun lia skatoleto
kaj diris:
"'Kio povus esti tio kion vi tenas en la skatoleto?'
"Kaj Smilejo respondas, iom indiferente, 'Povus esti papago, aux povus
esti kanario, eble, tamen ne estas tiajxo. Nur rano gxi estas.'
"Kaj la ulo prenis gxin kaj okulkontrolis gxin zorge kaj turnis gxin en
diversaj direktoj kaj diris: 'Nu, vi pravas. Do, por kiu _gxi_ utilas?'
"'Nu,' diris Smilejo, trankvile kaj senzorge, 'gxi utilas por
_unu_ afero, mi opinias. Gxi kapablas pretersalti iun ajn ranon de
Kalavero-Konteo.'
"La ulo reprenis la skatolon, direktis novan longan apartan rigardon al
gxi, retransdonis gxin al Smilejo kaj diras meditege: 'Nu,' li diras,
'mi vidas neniajn ecojn cxe tiu rano kapablajn plibonigi gxin rilate al
aliaj ranoj.'
"'Eble vi ne vidas ilin,' diras Smilejo. 'Eble vi konas ranojn kaj eble
vi malkonas ilin. Eble vi estas spertulo pri tio kaj eble vi ne estas
nura amatoro tiurilate, por tiel diri. Tamen, opinion _mian_ mi havas
kaj kuragxas veti kvardek dolarojn pri gxia kapablo pretersalti iun ajn
ranon de Kalavero-Konteo.'
"Kaj la ulo primeditis momenton, tiam diras, en iom malfelicxa maniero,
'Nu, mi estas nur fremdulo cxi tie kaj ne havas ranon, sed se ranon mi
havus, mi bonvolus priveti kontraux vi.'
"Kaj tiam Smilejo diras, 'Ne gravas--ne gravas--se vi bonvolos teni
mian skatoleton momenton, mi iros akiri ranon por vi.' Tial la ulo
prenis la skatolon kaj metis siajn kvardek dolarojn apud tiujn de
Smilejo kaj sidigxis por atendi.
"Tial li sidis tie dum iom longa tempo pensante kaj repensante pri la
afero kaj tiam li eligis la ranon, levstangumis ties busxon kaj prenis
kafkuleron kaj plenigis la besteton je koturnkugletajxoj--gxin plenigis
gxis preskaux la mentono--kaj surplankenigis gxin. Smil
|