treege malnova.

Forgesinte la lamecon, per tri saltoj mi alvenis al la platajxo, per
la forto de miaj saltoj disrompigante la putran sxtuparon. La pordon
mi trovis sxlosita.

La frenezegulo sxajnis iom sxanceligxi. Li levigis la falintajn
sxtupojn kaj dissxiris ilin, kiel oni dissxiras paperojn. La pecojn
li jxetis al mia korpo, sed tiel molaj ili estis ke mi ne estis ecx
vundata.

Per tiu cxi amuzajxo li pasigis multajn minutojn.

Poste li ekvidis la flanktrabon, kiu, estante pli fortan ol la cetero
de la sxtuparo, ankoraux restis flanke de la muro. Tiun cxi li
forsxiras, kaj ekvidante malgrandan spacon inter la platajxo kaj la
muro, li trapasis gxian finigxon tra la interspaco, kaj tiris
eksteren la lignajxon per siaj tutaj fortoj--la fortoj de frenezulo.

Pli kaj pli mi sentis la platajxon tremetanta; mi alkrocxigxis pli
kaj pli forte al unu el la fostoj de la palisaro; mi auxdis la
kriegojn de la frenezegulo, la krakadon de la tremanta platajxo;
konfuzitan sonadon de multaj vocxoj alproksimigxantaj. Tiam, kun
lasta lauxta krakego, la tuta platajxo falis teren, kaj mi nenion
konis plu...."

Denove la lamulo silentigxis. "Kaj pri la Sinjorino," mi demandis.

"Ho, la Sinjorino resanigxis: sxi estas mia edzino."

"Pri la lignajxisto?"

"Li estis trovinta kasxatan vojon el la pregxejo en la kastelon;
antauxe oni ofte konstruis tiajn tunelojn. Li estis tre revema kaj,
per multa pensado pri la legendo de la Viro Verda, fine li kredas ke
li mem estas la fantomo. Iafoje li vestis sin per la vestoj tiritaj
el la antikva kesto, trapasas la kasxatan tunelon en la kastelon, kaj
jen estas la fantomo.

Jes, li logxis kelkajn monatojn en frenezulejo, sed li ankaux tute
resanigxis. Hieraux mi vidis lin ridetantan je infanino, kies pupon
li rebonigis.

Kiel mi estis savata? Ho! la junulo kuris al vilagxo demandi helpon,
kaj revenis kun granda sekvantaro.

Gxustatempe!"

Jen estas la historio de la Viro Verda: cxu gxi ne estas tre, tre
stranga?

LA DEVENO DE ESPERANTO.

Tradukita el Rusa lingvo de G.V. Vidu la komencon sur la 79-80
pagxoj de "The Esperantist" (Marta Numero).

Tie cxi mi diros gxustatempe kelkajn vortojn pri la materialo por la
vortaro. Multe pli frue, kiam mi sercxis kaj eljxetadis cxion
senbezonan el la gramatiko, mi deziris uzi la principojn de la
ekonomio ankaux por la vortoj. Konvinkita, ke estas tute egale, kian
formon havos tiu aux alia vorto, se ni nur _konsentos_ ke gxi
esprim