mitaj. La antauxtagmeza suno brilas ekstere.)

(_Rebekka West_, vestita kiel en la unua akto, staras apud la
fenestro. Sxi akvumas la plantojn kaj ordigas. Sxia krocxajxo kusxas
sur la apogsegxo. _Sinjorino Helseth_ pasxadas kun plumbroso en la
mano malpolvante la meblojn.)

REBEKKA

(Post ioma pauxzo) Estas strange, ke la pastoro restas tiom longe
supre hodiaux.

SINJORINO HELSETH

Ho, tion li ja ofte faras. Sed nun li baldaux malsupren venos, mi
opinias.

REBEKKA

Vi vidis lin, cxu?

SINJORINO HELSETH

Nur pase. Kiam mi supren portis la kafon, li pasxadis en la
dormocxambro finvestante sin.

REBEKKA

Mi demandas, cxar hieraux li ne estis tute sanaspekta.

SINJORINO HELSETH

Ne, li ja tiel aspektis. Kaj mi imagas, cxu ne estas io inter li kaj
lia bofrato.

REBEKKA

Kio tio do estus, vi pensas?

SINJORINO HELSETH

Mi ne povas scii. Eble estas tiu Mortensgard, kiu incitis ilin unu al
la alia.

REBEKKA

Eblas. -- Cxu vi scias ion pri tiu Mortensgard?

SINJORINO HELSETH

Ne ne. Kiel povas la frauxlino tiel pensi? Tia ulo kia li estas!

REBEKKA

Vi aludas cxar li eldonas tiun fian gazeton?

SINJORINO HELSETH

Ho, ne estas nur pro _tio_. -- La frauxlino certe auxdis, ke li
ricevis infanon kun edzinigxinta virino, de kiu la edzo estis
forkurinta?

REBEKKA

Mi auxdis tion onidire. Sed tio estis longe antaux ol mi alvenis.

SINJORINO HELSETH

Jes Dio, li tiam estis tute juna. Kaj sxi estus devinta havi pli
bonan prudenton ol li. Edzinigi sxin li ja ankaux volis. Sed tio ne
permesigxis. Kaj pro tio li ja akre suferis. -- Sed poste tiu
Mortensgard prosperis, li. Estas multaj, kiuj sercxas _tiun_ viron.

REBEKKA

La plimulto de malaltstataj homoj turnas sin prefere al li, kiam io
okazas.

SINJORINO HELSETH

Ho, povus esti ankaux aliuloj ol tiuj malaltstataj --

REBEKKA

(ekrigardas sxin kasxe) Cxu?

SINJORINO HELSETH

(apud la sofo, malpolvigas kaj balaas vigle) Povus esti tiaj homoj,
pri kiuj oni ne unue pensis tion, frauxlino.

REBEKKA

(ordigas la florojn) Nu, tio estas io kion vi nur kredas, sinjorino
Helseth. Cxar _vi_ ja ne povas scii tiajxon tiel decide.

SINJORINO HELSETH

La frauxlino opinias, ke mi ne povas scii, cxu? Jes, certe mi povas.
Cxar, -- se mi fine eldiru, -- mi mem foje portis leteron al
Mortensgard.

REBEKKA

(turnas sin) Ne, -- cxu vi!

SINJORINO HELSETH

Jes, mi efektive faris. Kaj tiu letero estis ecx skribita cxi tie en
Rosmersholm.