R TONNESEN
Ne kaj mi ne intencas legi gxin.

SINJORINO BERNICK
Vi versxajne ne bone fartas hodiaux.

HILMAR TONNESEN
Ne, mi ne fartas.

SINJORINO BERNICK
Cxu vi eble ne bone dormis cxi-nokte?

HILMAR TONNESEN
Ne, mi dormis vere malbone. Mi faris promenadon hieraux vespere pro
mia malsano. Poste mi pasxadis al la klubo kaj legis vojagxpriskribon
pri la norda poluso. Estas io hardanta en tio sekvi la homojn en ilia
lukto kontraux la elementoj.

SINJORINO RUMMEL
Sed tio ne bone efikis al Vi, sinjoro Tonnesen.

HILMAR TONNESEN
Ne; gxi malbone efikis; la tutan nokton mi turnadis duondorme
songxante, ke min persekutis abomena rosmaro.

OLAF
(kiu envenis supre sur la gxardena sxtuparo) Cxu persekutis vin
rosmaro, onklo?

HILMAR TONNESEN
Mi tion songxis, vi stultulo! Sed cxu vi dauxre cxirkauxiras ludante
per tiu ridinda arko? Kial vi ne havigis al vi veran pafilon?

OLAF
Jes, mi volus, sed --

HILMAR TONNESEN
Cxar vera pafilo, tiu do havas iun sencon; cxiam estas io
nervostrecxa kiam oni estas pafonta.

OLAF
Kaj tiam mi povus pafi ursojn, onklo. Sed patro ne permesos al mi.

SINJORINO BERNICK
Vi ne devas meti tiajxojn en lian kapon, Hilmar.

HILMAR TONNESEN
Hm, -- tiela parencaro edukigxas hodiaux! Oni parolas pri sporto kaj
sporto, -- Ho Dio, -- sed cxio estas nur ludo; neniam serioza urgxo
al tio hardanta, kio trovigxas en kuragxa renkonto okulon al okulo
antaux la dangxero. Ne staru celante al mi per la arko, vi stultulo;
vi povus malpreni.

OLAF
Ne, onklo, gxi ne havas sagon.

HILMAR TONNESEN
Vi ne povas scii; gxi tamen povas havi sagon. Forprenu gxin, mi
diras! -- Kial pro diablo vi neniam vojagxis transen al Ameriko en iu
el la sxipoj de via patro? Tie vi povus vidi cxason al bizonoj aux
lukto kontraux la rugxuloj.

SINJORINO BERNICK
Tamen Hilmar do --

OLAF
Tion mi volonte farus, onklo; kaj eble mi renkontus onklon Johan kaj
onklinon Lona.

HILMAR TONNESEN
Hm --; sensencajxo.

SINJORINO BERNICK
Nun vi povas reen iri en la gxardenon, Olaf.

OLAF
Panjo, cxu mi ankaux povos eliri sur la straton?

SINJORINO BERNICK
Jes; sed ne tro foren.

(_Olaf_ kuras elen tra la kradpordo.)

ADJUNKTO RORLUND
Vi ne devus meti tiajn kapricojn en la kapon de la infano, sinjoro
Tonnesen.

HILMAR TONNESEN
Ne, kompreneble, li devas iri cxi tie kaj farigxi fornosidulo, kiel
tiom da aliuloj.

ADJUNKTO RORLUND
Sed kial Vi mem ne transvojagxos?

HILMAR TONNESEN
Mi? Kun mia malsano? Nu, tio k