stodire ad deuotionem inceptam.
Procedentibus igitur nobis lux coeli minuebator paulatim et augebatur
horror, quoniam prope nos vndique etiam sub pedibus nostris apparebant
iacere cadauera mortuorum hominum penitus defuncta: alia adhuc spirantia,
et nonulla semiuiua, super quae dum nos aliquando calcare contingeret,
conquerebantur, ac dolorose submurmurabant.
Et licet non certum id habebam, aestimaui hoc fieri in parte vel in toto
fictione daemonum, reputans in breui tempore tantam multitudinem hominum
spontanee vallem intrasse, et si a longo tempore in ea perijssent
putrefactos fuisse.
Ergo in initio nostri processus quasi prope leucam inuenitur iter sub
pedibus satis promptum, sed lumine tanquam ad medium nobis sufficiente, via
torquebatur nimis, et asperabatur: et ecce figurae daemonum, circum et supra
in aere se ferentium, ad imagines horribilium luporum, leonum, laruarum,
megerarum, iuxta cuiuscunque genus vlulantium, rugentium, stridentium,
gannientium, hiantes ore, intentantes dentibus, rostris, ac vnguibus, nos
terrere, mordere, discerpere, deglutire.
Quapropter pro breui interdum soluto silentio nos inuicem hortabamur, ne
quis pro pusillanimitate terrori cederet, et tanto deficeret in agone. Hoc
igitur modo per secundam leucam expirante nobis vsque ad tenebras lumine,
quousque quis vix vmbram proximi agnoscere possit, praeter praedicta in
aere tormenta, incurrebant nobis ad tibias, et pedes pluralitas quasi
porcorum, vrsorum, et caprarum grinnientium, et impellentium nos ad lapsum,
quod vel ad tertium, vel quartum, aut sextum passum solatenus cadebamus in
palmas, seu genua, vel prosternebamur in faciem, aut supini.
Ac superuenere praeter hoc ventorum turbines, fulgurum coruscationes,
tonitruorum boatus, drandium casus et exundatio pluuiarum, quantas et
quales nunquam accepimus in hoc mundo, quibus iactabamur, ruebamus,
quassabamur, et periclitati fuimus extra narrandum.
Interdum quoque sensimus tanquam graues baculorum ictus, per humeros,
dorsa, latera, et ad renes, alij quidem grauiores, alij vt puta secundum
demeritum vniuscuiusque. Et certe dum per tanta tormenta, quasi exhaustis
totis viribus, iam prope medium locum vallis erat ventum, accidit repente,
sub vnico instanti temporis, quibusdam nostrum expalmatio ita dura, vt
omnes pariter collisi, et prostrati iaceremus in extasi per vnam vul duas
forsitan horas.
Et isto defectu vidit quilibet suo modo spiritualem visionem
supermirabilem, et exce
|