j diabloj kaj
nigreharaj. Se oni nur scius, cxu estas la helharaj aux la
nigreharaj, kiuj kaptas onin! (pasxadas) Hoho! Tiam ne estus malfacile!

HILDE
(sekvas lin per la okuloj) Aux se oni havus fortan, ege sanan
konsciencon. Tian ke oni _kuragxus_ fari, kion oni plej arde
_volus_.

SOLNESS
(haltas apud la konsoltablo) Mi opinias, ke la plimulto estas same
malfortuloj kiel mi en tiu rilato.

HILDE
Povas ja esti.

SOLNESS
(apogas sin al la tablo) En la sagaoj --. Cxu vi ion legis en tiuj
malnovaj sagaoj?

HILDE
Ho jes! Dum la tempo kiam mi legis librojn, mi --

SOLNESS
En la sagaoj rakontigxas pri vikingoj, kiuj velis al fremdaj landoj
kaj rabis kaj bruligis kaj mortbatis homojn --

HILDE
Kaj rabis virinojn --

SOLNESS
-- kaj tenis ilin cxe si --

HILDE
-- kaj prenis ilin hejmen sur la sxipoj --

SOLNESS
-- kaj kondutis al ili kiel -- kiel la plej acxaj troloj.

HILDE
(rigardas antauxen kun duone vualita okulo) Sxajnas al mi, ke _tio_
estus incite.

SOLNESS
(kun mallonga, grumblanta rido) Jes, kapti virinojn, jes?

HILDE
_Farigxi_ rabata.

SOLNESS
(rigardas sxin momenton) Nu, tiel.

HILDE
(kvazaux interrompante) Sed kien vi do celas per tiuj vikingoj,
konstruestro?

SOLNESS
Jes, cxar _tiuj_ uloj, ili havis fortikan konsciencon! Kiam ili
revenis hejmen, ili povis kaj vori kaj drinki. Kaj gxojaj kiel
infanoj ili ankaux estis. Kaj la virinoj! Multajn fojojn ili tute ne
volis forlasi ilin. Cxu vi komprenas tiajxon, Hilde?

HILDE
Tiujn virinojn mi tre bone komprenas.

SOLNESS
Hoho! Cxu vi eble mem povus agi sammaniere?

HILDE
Kial ne?

SOLNESS
Vivi kune -- libervole kun tia perfortulo?

HILDE
Se estus perfortulo, kiun mi vere amus, --

SOLNESS
Cxu _eblus_ ami tian ulon?

HILDE
Bona Dio, oni ja ne povas regi sin por kiu oni amu, mi pensas.

SOLNESS
(rigardas sxin penseme) Ho ne, -- eble estas la trolo en ni, kiu
regas _tion_.

HILDE
(kun duona rido) Kaj ankaux tiuj benitaj diabloj, kiujn _vi_ tiel
bone konas. Kaj la helharaj kaj la nigreharaj.

SOLNESS
(varme kaj silente) Do mi deziras, ke la diabloj elektu sagxe por vi,
Hilde.

HILDE
Por mi ili _jam_ elektis. Por cxiam.

SOLNESS
(rigardas sxin profunde) Hilde, -- vi estas kiel sovagxa
arbarbirdo.

HILDE
_Tio_ ne. Mi ne kasxas min sub la arbustoj.

SOLNESS
Ne, ne. Pli kredeble estas iom de rabobirdo en vi.

HILDE
Pli gxuste tio -- eble. (en granda impeto) Kaj kial ne rabobirdo!
Kial mi ne irus rabe, anka