in la plej sorcxanta junulino de la tribo.
Ecx nun, en la subcxiela aero, kun sxiaj gxenpeza kaj senforma
peltomantelo kaj pantalono kaj botoj kaj ampleksa kapucxo, almenaux
la beleco de sxia vizagxo videblis, sed sxian figuron oni povis nur
diveni. Inter cxiuj gastoj alvenintaj kaj foririntaj mi vidis nenian
knabinon cxe la gastama trogo de sxia patro povantan sxin egali.
Tamen sxi ne estis troindulgita. Sxi estis afabla kaj natura kaj
sincera kaj se sxi konsciis esti bela, sxia kondutmaniero neniel
elmontris tian konscion.

Sxi estis mia cxiutaga kunestanto jam de unu semajno kaj ju pli bone
mi konis sxin des pli bone sxi placxis al mi. Sxi estis ame kaj zorge
edukita en etoso de aparte malkomuna rafinado por la polusaj regionoj
cxar sxia patro estis la plej grava homo de la tribo kaj rangis cxe
la supro de Eskimoa kulturo. Mi faris longajn hundosledajn ekskursojn
trans la vastajn glacikampojn kun Laskino--tio estis sxia nomo--kaj
trovis sxian kompanion cxiam placxa kaj sxian konversacion cxiam
agrabla. Mi iris fisxkaptadi kun sxi sed ne en sxia dangxerega boato.
Mi nur sekvis sxin laux la glacio kaj spektadis sxin trafi sian
predon per sia pereige preciza lanco. Mi akompanis sxin okaze de
fokkaptaj ekspedicioj. Plurajn fojojn mi staris aparte kaj rigardis
sxin kaj sxian familion elfosi grason el grundita baleno kaj iun
fojon akompanis sxin mezdistancen kiam sxi cxasis urson sed mi
forturnigxis antaux la fino cxar finanalize mi timas ursojn.

Tamen sxi pretis komenci sian rakonton nun kaj jen tio kion sxi
diris:

"Nia tribo cxiam kutimis cxirkauxnomadi de loko al loko sur la
frostaj maroj same kiel la ceteraj triboj sed mia patro lacigxis
pri tio antaux du jaroj kaj konstruis cxi tiun vastan domegon el
glaciigxintaj negxblokoj. Rigardu gxin. Gxi altas je sep futoj kaj
estas tri-kvaroble pli longa ol la aliaj. Kaj cxi tie ni dauxre
logxas ekde tiam. Li estis tre fiera pri sia domego kaj tiu fiereco
tauxgis. Cxar se vi jam gxin kontrolis, lauxnecese vi rimarkis kiom
pli bela kaj kompleta gxi estas ol domoj kutimas esti. Se ne, tamen,
vi devas, cxar vi konscios ke gxi havas luksajn apartenajxojn kiuj
multe preteriras la kutimon. Ekzemple, en tiu ekstremajxo kiun vi
nomis 'salono', la podio levita por gastigi vizitantojn kaj la
familion je mangxohoroj estas la plej granda kiun vi vidis iam ajn
en iu ajn domo, cxu ne?"

"Jes, vi pravas, Laskino. Gxi estas la plej granda. Ni havas nenion
kiu gxin similas ecx en la ple