FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248   249   250   251   252  
253   254   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267   >>  
id illi non de operante principio, sed de materiali subiecto hoc omnium de natura rationum quasi quoddam iecerint fundamentum. At si nullis ex causis aliquid oriatur, id de nihilo ortum esse uidebitur. Quod si hoc fieri nequit, ne casum quidem huiusmodi esse possibile est qualem paulo ante definiuimus." "Quid igitur," inquam, "nihilne est quod uel casus uel fortuitum iure appellari queat? An est aliquid, tametsi uulgus lateat, cui uocabula ista conueniant?" "Aristoteles meus id," inquit, "in Physicis et breui et ueri propinqua ratione definiuit." "Quonam," inquam "modo?" "Quotiens," ait, "aliquid cuiuspiam rei gratia geritur aliudque quibusdam de causis quam quod intendebatur obtingit, casus uocatur, ut si quis colendi agri causa fodiens humum defossi auri pondus inueniat. Hoc igitur fortuito quidem creditur accidisse, uerum non de nihilo est; nam proprias causas habet quarum inprouisus inopinatusque concursus casum uidetur operatus. Nam nisi cultor agri humum foderet, nisi eo loci pecuniam suam depositor obruisset, aurum non esset inuentum. Haec sunt igitur fortuiti causa compendii, quod ex obuiis sibi et confluentibus causis, non ex gerentis intentione prouenit. Neque enim uel qui aurum obruit uel qui agrum exercuit ut ea pecunia reperiretur intendit; sed uti dixi, quo ille obruit hunc fodisse conuenit atque concurrit. Licet igitur definire casum esse inopinatum ex confluentibus causis in his quae ob aliquid geruntur euentum; concurrere uero atque confluere causas facit ordo ille ineuitabili conexione procedens; qui de prouidentiae fonte descendens cuncta suis locis temporibusque disponit. THE FIFTH BOOK OF BOETHIUS I. Having said thus, she began to turn her speech to treat and explicate certain other questions, when I interrupted her, saying: "Thy exhortation is very good, and well-seeming thy authority. But I find it true by experience, as thou affirmedst, that the question of Providence is entangled with many other. For I desire to know whether thou thinkest chance to be anything at all, and what it is." "I make haste," quoth she, "to perform my promise, and to show thee the way by which thou mayest return to thy country. But these other questions, though they be very profitable, yet they are somewhat from our purpose, and it is to be feared lest being wearied with digressions thou beest not able to finish thy direct journey." "There is no fear of that," quoth I, "fo
PREV.   NEXT  
|<   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248   249   250   251   252  
253   254   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267   >>  



Top keywords:

igitur

 

aliquid

 

causis

 

causas

 

confluentibus

 

obruit

 
questions
 
inquam
 

nihilo

 

quidem


direct

 

journey

 

finish

 

omnium

 

Having

 

speech

 

interrupted

 

materiali

 

exhortation

 
subiecto

BOETHIUS

 

explicate

 

ineuitabili

 

conexione

 

procedens

 

confluere

 

geruntur

 

euentum

 
concurrere
 

prouidentiae


disponit

 

temporibusque

 

descendens

 

cuncta

 

desire

 
thinkest
 

chance

 

perform

 

return

 

mayest


country

 
promise
 

operante

 

experience

 

wearied

 

authority

 
profitable
 

principio

 

question

 
Providence