FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248   249   250   251   252   253   254   255   256  
257   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267   >>  
rom eternity, foreseeth, and by predestination disposeth of everything by their merits. II. [Greek: Pant' ephoran kai pant' epakouein][168] Puro clarum lumine Phoebum Melliflui canit oris Homerus: Qui tamen intima uiscera terrae Non ualet aut pelagi radiorum 5 Infirma perrumpere luce. Haud sic magni conditor orbis; Huic ex alto cuncta tuenti Nulla terrae mole resistunt, Non nox atris nubibus obstat. 10 Quae sint, quae fuerint ueniantque Vno mentis cernit in ictu; Quem, quia respicit omnia solus, Verum possis dicere solem." [168] disponit [Greek: Pant' ephoron kai pant' epakogon] _sic Peiper et similiter editores priores. Versum in rectum locum Engelbrecht restituit, quam quidem emendationem noster interpres uidetur praesensisse._ II. Sweet Homer[169] sings the praise Of Phoebus clear and bright, And yet his strongest rays Cannot with feeble light Cast through the secret ways Of earth and seas his sight, Though 'all lies open to his eyes.'[170] But He who did this world devise-- The earth's vast depths unseen From his sight are not free, No clouds can stand between, He at one time doth see What are, and what have been, And what shall after be. Whom, since he only vieweth all, You rightly the true Sun may call." [169] Cf. _Il._ iv. 277, _Od._ xii. 323. [170] This line renders the Greek with which Boethius begins the poem, adapting Homer's phrase "all surveying, all o'erhearing." See the critical note on p. 372. III. Tum ego: "En," inquam, "difficiliore rursus ambiguitate confundor." "Quaenam," inquit, "ista est? Iam enim quibus perturbere coniecto." "Nimium," inquam, "aduersari ac repugnare uidetur praenoscere uniuersa deum et esse ullum libertatis arbitrium. Nam si cuncta prospicit deus neque falli ullo modo potest, euenire necesse est quod prouidentia futurum esse praeuiderit. Quare si ab aeterno non facta hominum modo sed etiam consilia uoluntatesque praenoscit, nulla erit arbitrii libertas; neque enim uel factum aliud ullum uel quaelibet exsistere poterit uoluntas nisi quam nescia falli prouidentia diuina praesenserit. Nam si aliorsum quam prouisae sunt detorqueri ualent, non iam erit futuri firma praescientia, sed opinio potius incerta, quod de deo credere nefas iudico. Neque enim illam probo rationem qua se
PREV.   NEXT  
|<   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248   249   250   251   252   253   254   255   256  
257   258   259   260   261   262   263   264   265   266   267   >>  



Top keywords:

cuncta

 

prouidentia

 

uidetur

 

inquam

 

terrae

 

critical

 
iudico
 
erhearing
 

ambiguitate

 

confundor


rursus

 

difficiliore

 

credere

 

surveying

 

phrase

 

vieweth

 

rightly

 

begins

 

adapting

 
Boethius

rationem

 

renders

 

aeterno

 

praesenserit

 

hominum

 

praeuiderit

 

futurum

 

prouisae

 
potest
 

euenire


necesse

 

aliorsum

 

consilia

 

factum

 

uoluntas

 
exsistere
 

quaelibet

 

libertas

 

arbitrii

 

praenoscit


uoluntatesque

 
diuina
 

nescia

 

perturbere

 

opinio

 

coniecto

 
Nimium
 

aduersari

 

quibus

 
potius