rcemulon? Neniam mi faris sxercon; neniam dum mia tuta vivo!"

"Tre volonte mi farus ion por gajigi vin, se mi povus," diris la Princo,
sin turnante por foriri.

"Ho ne!" gxemis la simio; "neniu povas ion fari. Krom tio, mi gxuas esti
malfelicxa; tio estas mia sola konsolo. Iru! Cxiuminute pli mallumigxas.
Ho! miaj latunaj fingroj kaj piedfingroj, kia mondo tiu cxi estas!"

Tiam la simio tiel forte ploregis, ke Vanc' devis tute forlasi la penson
pri dankado, kaj ecx pri adiauxo; tial li simple turnis sin kaj rapide
reiris sur la vojeto, sur kiu li alvenis.

CXAPITRO XVI

Preskaux la tutan nokton piediris la Princo sur la sxtoneca sxoseo. Kiam
grizigxis la cxielo, li dormis mallonge sub dornhava kreskajxbarilo, kaj
je la sunlevigxo li refoje estis sur la vojo. Dekstre, en bela verda
kampo, li gxojege ekvidis tri blankajn betulojn, kies brancxoj mallauxte
susuris pro la matena vento.

Vanc' transgrimpis la barilon kaj persiste marsxadis gvidata, kiel la
simio promesis, de sxajne senfina vico da puraj, blankaj sxtonoj.
Tagmeze li ektrovis verdan transirejon sxtupforman, sed tiel malrekta
gxi estis, ke la Princo opiniis, ke li povos pli facile transgrimpi la
brancxobarilon, ol la sxtupareton. Alproksimigxante li ekvidis strangan
vireton, kiu sxajne ion sercxis en la herbo sub la sxtupareto. Li
aspektis kiel bonkora maljunulo, sed liaj brakoj, kruroj, kapo kaj
korpo, ecx la trajtoj de lia vizagxo, estis tiel torditaj, ke nenia
parto estis rekta. Tamen li afable salutis la Princon, kaj invitis lin
sidigxi apud la rivereto kaj partopreni en liaj pano kaj fromagxo. Tion
la malsatega Princo tre vole faris.

"Eble vi jam auxdis," diris la nekonatulo, "pri la 'tordita viro, kiu
marsxis torditan mejlon, kaj trovis torditan moneron apud tordita
sxtupareto'?[2] Mi estas la viro. Mi ankoraux ne trovis la moneron, sed
mi esperas, ke mi baldaux trovos. Mi volas vin averti, ke vi ne parolu,
kiam vi atingos la Fragokoloran Sorcxiston, gxis li estos parolinta;
alie vi malsukcesigos la sorcxagon por la dauxro de dek jaroj."

[Piednoto 2: Angla infanrimo:

"There was a crooked man, who walked
a crooked mile,
And found a crooked sixpence against
a crooked stile." --Tradukinto.]

"Kiel bonega vi estas!" dankeme diris la Princo. "Kiel terure, se mi
malsukcesigus la sorcxagon, post mia longa vagado! Cxu mi povos ion fari
por vi? Mi helpos sercxi la moneron, se placxos al vi, aux mi petos de
la Sorcxisto