xa miksajxo, kiun sxi faras."

"Primoloj," diris la sorcxistino, "preskaux produktantaj pronomojn pri
prezoj, propagandantaj."

Vanc' mire atentis, sed la Sorcxisto, al kiu tia ridinda babilacxo
evidente ne estis eksterordinara, respondis kviete:

"Vi estas prava, lauxkutime, karulino. Li devos zorgi por ne trahaki
ilin per la fosilo."

La Princo prenis la ilon kaj komencis fosi, kvankam ne tre esperema.
Verdire li neniam antauxe bone sukcesis trovi grekajn radikojn; cetere
li sopiris demandi la Sorcxiston pri la sorcxago, kiu povus restarigi
lian familion. Tamen li vigle fosadis kaj diris nenion, gxis la
Sorcxisto lin alparolis.

"Pri via familio," fine diris la Sorcxisto, "mi supozas ke vi scias la
regulon pri simpla malpliigado, cxu ne?"

"Jes," dube respondis la Princo, "se tiu pagxo ne estis el mia
aritmetika libro elsxirita. Tamen, mi povus gxin lerni."

"Do gxin lernu," diris la Sorcxisto, "kaj, post kiam vi lernis, gxin
uzu."

"Sed, mi petas," humile respondis la Princo, "la familianoj jam estas
suficxe malpliigitaj. Mi ne volas ilin plie malpliigi."

[Ilustrajxo]

"Nu," malafable diris la Sorcxisto; tial ke, havante multe da aferoj en
la cerbo tiun tagon, li efektive forgesis, ke la korteganoj estas
etuloj, kaj opiniis, ke ili estas gigantoj; kaj sorcxistoj neniam volas
sin trovi malpravaj. "Nu, do _ne_ malpliigu ilin. Tio tute ne interesas
min."

"Ho, ne diru tion!" petegis la Princo, kun larmoj en la okuloj. "Bonvolu
ne agi kvazaux vi ne interesigxus! Ho, via Sorcxista Mosxto, tiel longan
marsxadon mi faris por vin trovi, kaj tiel malagrablajn personojn mi
renkontis, kaj tiaj terurajxoj survoje okazis, ke mi petegas, ke vi ne
rifuzu nun helpi min, kiam mi fine sukcesis vin trovi!"

"Nu, do," respondis la Sorcxisto, "estu gxentila, kaj faru kion mi
postulas. Flankedirante, cxu vi trovas iajn radikojn?"

"Ecx ne unu," malespere diris la Princo, sin apogante sur la fosilo.

"Tio estas malbona," diris la Sorcxisto. "Por unu greka radiko mi vendus
al vi la sorcxagon."

"Ho," ekkriis la Princo, "mia instruisto certe havas kelkajn. Plena de
tiaj antauxe estis lia kapo, kaj mi estas certa, ke li ankoraux havas
ilin, se ili ne tiel malgrandigxis, ke li ilin perdis."

La Princo rapidis malfermi la skatolon, kaj gxoje akiris de la
instruisto kelke da grekaj radikoj, kiuj estis belformaj kaj bonstataj,
kvankam malgrandaj. Cxi tiujn li donis al la Sorcxisto; kaj, kiam la
edzino ilin ricevis, la Pr