eius qualiacunque toleramus. At ille gigantum tyrannus ternos
mundos gravibus iniuriis vexat Deos, Sapientes, Genios, Fidicines
coelestes, Titanes, mortales denique, exsuperat ille aegre cohibendus,
tuoque munere demens. Non ibi calet sol, neque Ventus prae timore spirat,
nee flagrat ignis, ubi Ravanas versatur. Ipse oceanus, vagis fluctibus
redimitus, isto viso stat immotus; eiectus fuit e sede sua Cuverus, huius
robore vexatus. Ergo ingens nobis periculum imminet ab hoc gigante visu
horribili; tuum est, alme Parens! auxilium parare, quo hic deleatur. Ita
admonitus ille a diis universis, paulisper meditatus, Ehem! inquit, hancce
inveni rationem nefarium istum necandi. Petierat is a me, ut a Gandharvis,
a Geniis, a Divis, Danuibus Gigantibusque necari non posset et me annuente
voto suo potitus est. Prae contemptu vero monstrum illud homines non
commemoravit: ideo ab homine est necandus: nullum aliud exstat leti genus,
quod ei sit fatale. Postquam audiverant gratum hunc sermonem BRACHMANIS
ore prolatum, Di cum duce suo Indra summopere gaudio erecti sunt. Eodem
temporis momento Vishnus, istuc accessit, splendore insignis, concham,
discum et clavum manibus gestans, croceo vestitu, mundi dominus, vulturis
Vinateii dorso, sicuti sol nimbo, vectus, armillas ex auro candente
gerens, salutatus a Superum primoribus. Quem laudibus celebratum
reverenter Di universi compellarunt. Tu animantium afflictorum es vindex,
Madhus interfector! quamobrem nos afflicti te apprecamur. Sis praesidio
nobis numine tuo inconcusso. Dicite, inquit Vishnus, quid pro vobis facere
me oporteat. Audito eius sermone, Di hunc in modum respondent: Rex quidam,
nomine Dasarathus, austeris castimoniis sese castigavit, litavit
sacrificio equino, prolis cupidus et prole carens. Nostro hortatu tu,
Vishnus, conditionem natorum eius subeas: ex tribus eius uxoribus,
Pudicitiae, Venustatis et Famae similibus, nasci, velis, temetipsum
quadrifariam dividens. Ibi tu in humanam naturam conversus Ravanam,
gravissimam mundi pestem, diis insuperabilem, O Vishnus! proelio caede.
Gigas ille vecors Ravanas Deos cum Fidicinum choris, Beatos et Sapientes
praestantissimos vexat, audacia superbiens. Etenim ab hoc furioso
Sapientes Fidicines et nymphae, ludentes in Nandano viridario, sunt
proculcati. Tu es nostrum omnium summa salus, divine bellator! Ut deoram
hostes extinguas, ad sortem humanam animum converte. Augustus ille
Narayanus, diis hunc in modum coram hortantibus, eosdem ap
|