ta est; sed secundum gratiam dei datur." Cf. what follows.
Irenaeus has in various places argued that human nature inclusive of the
flesh is _capax incorruptibilitatis_, and likewise that immortality is
at once a free gift and the realisation of man's destiny.]
[Footnote 491: Book V. pref.: "Iesus Christus propter immensam suam
dilectionem factus est quod sumus nos, uti nos perficeret esse quod et
ipse": III. 6. I: "Deus stetit in synagoga deorum ... de patre et filio
et de his, qui adoptionem perceperunt, dicit: hi autem sunt ecclesia.
Haec enim est synagoga dei," etc.; see also what follows III. 16. 3:
"Filius dei hominis filius factus, ut per eum adoptionem percipiamus
portante homine et capiente et compleciente filium dei." III. 16. 6:
"Dei verbum unigenitus, qui semper humano generi adest, unitus et
consparsus suo plasmati secundum placitum patris et caro factus, ipse
est Iesus Christus dominus noster ... unus Iesus Christus, veniens per
universam dispositionem et omnia in semetipsum recapitulans. In omnibus
autem est et homo plasmatio dei, et hominem ergo in semetipsum
recapitulans est, invisibilis visibilis factus, et incomprehensibilis
factus comprehensibilis, et impassibilis passibilis, et verbum homo,
universa in semetipsum recapitulans ... in semetipsum primatum
assumens,.. universa attrahat ad semetipsum apto in tempore." III. 18.
1: "Quando incarnatus est filius homo et homo factus longam hominum
expositionem in se ipso recapitulavit, in compendio nobis salutem
praestans, ut quod perdideramus in Adam id est secundum imaginem et
similitudinem esse dei, hoc in Christo Iesu reciperemus." Cf. the whole
18th chapter where the deepest thoughts of the Pauline Gnosis of the
death on the cross are amalgamated with the Gnosis of the incarnation;
see especially 18. 6, 7: "[Greek: Enosen oun ton anthropon to Theo. Ei
gar me anthropos enikesen ten antipalon tou anthropou, ouk an dikaios
enikethe ho echthros. Palin te, ei me ho Theos edoresato ten soterian,
ouk an bebaios eschomen auten. Kai ei me sunenothe ho anthropos to Theo,
ouk an edunethe metaschein tes aphtharsias. Edei gar ton mesiten Theou
te kai anthropon dia tes idias pros hekaterous oikeiotetos eis philian
kai homonoian tous amphoterous sunagogein; kai Theo men parastesai ton
antropon anthropois de gnorisai ton Theon.] Qua enim ratione filiorum
adoptionis eius participes esse possemus, nisi per filium eam quae est ad
ipsura recepissemus ab eo communionem, nis
|