ltan tempon," diris la Stana Lignohakisto, kolere.

"Ni rifuzas atendi ecx unu tagon pli," diris la Birdotimigilo.

"Plenumu viajn promesojn!" krietis Doroteo.

La Leono opiniis ke tauxgos timigi la Sorcxiston, do li lauxte mugxis
plenvocxe, kaj tiu feroca sono tiom teruris Toton ke li forsaltis
alarmite kaj frapegis la ekranon kiu staris en angulo. Dum gxi brue
falis ili rigardis tien, kaj la sekvan momenton cxiu el ili vere
miris. Cxar ili vidis, staranta en precize tiu loko kiun la ekrano
antauxe kasxis, malgrandan maljunulon, kun kalva kapo kaj sulketoplena
vizagxo, kiu sxajne estis egale surprizita kiel ili. La Stana
Lignohakisto, levinte sian hakilon, kuris al la vireto kaj kriis,
"Kiu vi estas?"

"Mi estas Oz, la Potenca kaj la Terura," diris la malgranda viro, per
tremanta vocxo, "sed ne batu min-mi petas, ne batu-mi faros kion ajn vi
volos."

Niaj amikoj rigardis lin surprizite kaj senesperigite. "Mi kredis ke
Oz estas granda Kapo," diris Doroteo.

"Kaj mi kredis ke Oz estas bela Damo," diris la Birdotimigilo.

"Kaj mi kredis ke Oz estas terura Besto," diris la Stana Lignohakisto.

"Kaj mi kredis ke Oz estas Globo de Fajro," kriis la Leono.

"Ne; vi cxiuj eraris," diris la malgranda viro humile.

"Mi nur sxajnigis tion."

"Sxajnigis!" kriis Doroteo. "Cxu vi ne estas Potenca Sorcxisto?"

"Cxit, karulino," li diris; "ne tiom lauxte parolu, cxar oni auxdos
vin--kaj mi perdus cxion. Oni kredas min Potenca Sorcxisto."

"Sed vi ja estas, cxu ne?" "Tute ne, karulino; mi estas nur ordinara
homo."

"Ecx pli," diris la Birdotimigilo, per doloroplena vocxo, "vi estas
cxarlatano."

"GXuste tiel!" deklaris la malgranda viro, kunfrotante siajn manojn
kvazaux la akuzo placxis al li; "Mi estas cxarlatano."

"Sed ve!" diris la Stana Lignohakisto, "do kiel mi akiros mian koron?"

"Kaj mi mian kuragxon?" demandis la Leono.

"Kaj mi mian cerbon?" ploris la Birdotimigilo, visxante la larmojn el
siaj okuloj per la maniko de sia jako.

"Miaj karaj amikoj," diris Oz, "bonvolu ne paroli pri tiaj
malgravajxoj. Konsideru min, kaj mian malfelicxan situacion pro mia
senmaskigxo."

"Cxu neniu alia scias pri via frauxdo?" demandis Doroteo.

"Neniu, nur vi kvar--kaj mi mem," respondis Oz. "Mi trompis cxiun dum
tiom da tempo ke mi supozis ke oni neniam sciigxos. Mi eraregis kiam mi
decidis permesi ke vi eniru la Tronocxambron. Kutime mi rifuzas vidi ecx
miajn regatojn, kaj tial ili kredas min terura."

"Sed, mi ne k