an hundon. Toto estis kurinta inter la homamason por boji
kontraux katideton, kaj fine Doroteo trovis lin. Sxi prenis lin kaj
kuris cele la balonon.

Sxi estis nur kelkajn pasxojn for de gxi, kaj Oz etendis siajn manojn por
helpi sxin eniri la korbon, kiam krak! la sxnuregoj rompigxis kaj la
balono levigxis en la aeron sen sxi.

"Revenu!" sxi kriegis. "Mi volas kuniri!"

"Mi ne povas reveni, karulino," vokis Oz el la korbo. "Adiaux!"

"Adiaux!" kriis cxiu, kaj cxies okuloj turnigxis supren al kie la Sorcxisto
veturas en la korbo, altigxanta cxiumomente ecx pli en la cxielon.

Kaj de tiam neniu revidis Ozon, la Mirindan Sorcxiston, kvankam eble li
ja atingis Omahan sekure kaj tie estas nun, sed tion ni ne scias. Sed
la popolo ame memoris lin, kaj oni diris unu al la alia, "Oz estis cxiam
nia amiko. Kiam li estis cxi tie li konstruis por ni cxi tiun belan
Smeraldan Urbon, kaj nun dum lia foresto li lasis por ni la Sagxan
Birdotimigilon por regi nin."

Tamen, dum multaj tagoj ili lamentis la perdigxon de la Mirinda
Sorcxisto, kaj ne estis konsoleblaj.

Cxapitro XVIII. For al la Sudo

Doroteo ploris amare pro la perdigxo de sxia espero reiri al sia hejmo
en Kansas; sed kiam sxi konsideradis la aferon zorge, sxi gxojis ne esti
suprenirinta en balono. Tamen sxi lamentis la perdon de Oz, kaj ankaux
lamentis sxiaj akompanantoj.

La Stana Lignohakisto venis al sxi kaj diris, "Vere mi estus nedankema
se mi ne lamentus la viron kiu donis al mi mian belan koron. Mi volas
iom plori pro la foriro de Oz, se vi bonvolos forvisxi miajn larmojn,
por ke mi ne rustu."

"Volonte," sxi respondis, kaj sxi tuj alportis tukon. La Stana
Lignohakisto ploris dum pluraj minutoj, kaj sxi zorge atentis la
larmojn kaj forvisxis ilin per la tuko. Kiam li ne plu ploris li forte
dankis sxin kaj oleumis sin zorge per sia juvelkovrita oleujo, por
malebligi ruston.

La Birdotimigilo nun estis la reganto de la Smeralda Urbo, kaj kvankam
li ne estis Sorcxisto la popolo fieris pri li. "Cxar," ili diris, "en la
tuta mondo ne ekzistas alia urbo regata de pajloplenigita viro." Kaj
se ili ne eraris, ili pravis.

La matenon post la levigxo de la balono kun Oz la kvar marsxintoj
kunigxis en la Tronocxambro kaj diskutis. La Birdotimigilo sidis sur la
granda trono kaj la aliaj staris respektoplene antaux li.

"Nia sorto efektive estis felicxiga," diris la nova reganto; "cxar cxi
tiu Palaco kaj la Smeralda Urbo nun apartenas al ni, kaj ni povas