ili rekomencis marsxi. Antaux ol ili marsxis grandan
distancon ili auxdis mallauxtan sonon, kiel de la mugxetado de multaj
sovagxaj bestoj. Toto ploretis iom sed neniu el la aliaj timis kaj ili
plu lauxiris la multe uzitan vojeton gxis ili atingis malferman lokon en
la arbaro, en kiu estis kunen venintaj centoj da cxiuspecaj
bestoj. Estis tigroj kaj elefantoj kaj ursoj kaj vulpoj kaj lupoj kaj
cxiu alia ebla besto, kaj dummomente Doroteo timis. Sed la Leono
klarigis ke la bestoj diskutas, kaj laux ilia kriado kaj mugxado li
supozas ke ili sentas gravan minacon.

Dum li parolis pluraj bestoj ekrimarkis lin, kaj tuj la tuta bestaro
eksilentis kvazaux pro magio. La plej granda tigro venis al la Leono
kaj klinis sin, dirante, "Bonvenon, Regxo de Bestoj! Vi venis bontempe
por batali kontraux nian malamikon kaj revenigi pacon al cxiuj bestoj de
la arbaro."

"Kio gxenas vin?" demandis la Leono trankvile.

"Nin cxiujn minacas," respondis la tigro, "feroca malamiko kiu
lastatempe venis en cxi tiun arbaron. GXi estas giganta monstro, kvazaux
granda araneo, kun korpo tiel granda kiel de elefanto kaj kruroj
longaj kiel de arbotrunko. GXi havas ok tiajn longajn krurojn, kaj dum
la monstro rampas tra la arbaro li kaptas beston per kruro kaj tiras
gxin al sia busxo, kie li mangxas gxin samkiel araneo mangxas musxon. Neniu
el ni estas sekura dum tiu feroca besto vivas, kaj ni okazigis
kunvenon por decidi kiel prizorgi nin kiam vi venis inter nin."

La Leono pensis dummomente.

"Cxu logxas aliaj leonoj en cxi tiu arbaro?" li demandis.

"Ne; ja ekzistis kelkaj, sed la monstro mangxis ilin cxiujn. Kaj, krome,
estis neniu inter ili ecx iomete tiom granda kaj brava kiel vi."

"Se mi senvivigos vian malamikon cxu vi klinos vin antaux mi kaj obeos
min kiel la Regxon de la Arbaro?" demandis la Leono. "Volonte ni faros
tion," respondis la tigro, kaj cxiuj aliaj bestoj tie mugxegis per forta
vocxo: "Nepre jes!"

"Kie estas tiu granda araneo via nun?" demandis la Leono.

"Tie for, inter la kverkarboj," diris la tigro, indikante per sia
antauxpiedo. "Bone prizorgu cxi tiujn amikojn miajn," diris la Leono,
"kaj mi tuj iros kontrauxbatali la monstron."

Li diris "GXis revido" al siaj kamaradoj kaj formarsxis fiere por
kontrauxbatali la malamikon.

La granda araneo dormis kiam la Leono trovis gxin, kaj gxi aspektis tiom
malbela ke gxia malamiko suprenturnis sian nazon nauxzite. GXiaj kruroj
ja estis longegaj kiel diris la tigro, kaj gxi