i "*gi" por ne pensigi pri vireco) "rauxmismo" signifas
"gxui la (bonan) etoson", t.e. amuzigxi, distri sin, amikumi kaj
umikumi ktp. Nome, ne "labori por la movado, sin oferi,
organizi . . .". Jen la sxibolete kaj sezame moda vorto en
junularaj renkontigxoj, en TEJO-rondoj: ne "interna ideo" nek
"frateco", sed "etoso". Suficxas legi komiksojn de Arnau por tion
konstati. Evidente neniu plu pretas igxi martiro, aux lakeo, aux
putino, de esperanto -- ankaux ne mi. Cxiu volas gxui la etoson,
la lingvon, la vivon, la hodiauxon! Pasis for la tempoj
piramidaj . . . Sed, krom tio, la ekvacio "rauxmismo = gxui la
etoson" montras nur la idean magrecon de la debato en Junularujo.
Simplismo (t.e. pensado per sloganoj kiel "komunismo = cxio por
cxiuj" aux "kristismo = eterna felicxo") facile akiras adeptojn
ankaux en niaj vicoj.

Multe pli nuancite argumentas Aldo de' Giorgi fine de cxi alineo
(parenteze: la bona stilo de liaj leteroj igas min pridubi, ke
gxuste li estus la auxtoro de _La manto_; se ne li -- do kiu?):

"Memkompreneble mi legis kun gxuo vian 'liturgion',
kiu estas sendube tre dokta, detala kaj nepre
interesa sociologia studo pri problemo, kiu meritas
atenton, kaj kiun, bedauxrinde, la gxenerala
esperantistaro, ecx UEA, lauxsxajne tute ne prenas en
konsideron aux taksas nur margxena, malgrava
dangxero. [. . .] Mi deziras ankaux klarigi kial mi
iam skribis ke eble mi estas 'iaspeca' rauxmisto. Tia
mi estas en la senco ke mi tre bone min sentis en la
esperantisma movado, kie mi konis amason da tre karaj
kaj interesaj homoj, kie mi multon lernis, kie mi
povas vaste aktivi kaj amike interrilati, malgraux
tio ke neniam mi tro fidis je iu, ia, iela, iama,
ioma 'fina venko'."

Bele kaj ekvilibr(ig)e komentas Sten Johansson (kiu bonvolu
indulgi la pres-artan modeston de cxi libreto):

"Mi sxatus komplimenti vin pro via 'liturgia'
artikolo, kiun mi trovis tre sprita, ege malica kaj
treege amuza. Mi komprenas gxin kiel vivan kaj trafan
esprimon de viaj sentoj. Kiel argumentado gxi iom
malpli-efikigxas de la komparoj kun Hitler, Pinochet
ktp. Krome, oni kredeble povus trakti vian tekston
simile kiel vi traktas tiujn de Silfer, por elsercxi
'kamacxajxojn'. Kaj eblus imputi ankaux al vi
diversajn psikologiajn motivojn de la tre alta
'temperaturo' en via artikolo. Ekz. cxu ne povus esti
reciproka projekcio? (T.e. vian eventualan
subkonscian neagnoskitan internan despot