tris, ke la monda lingvo-problemo ne estas tia, kiel la
esperantistoj kredis. Li pledas por pli vasta uzo de la hispana
kaj araba kiel laborlingvoj en internaciaj organizoj. "Poste,
eventuale, je individua nivelo, ekzistos ankaux la solvo de la
lingva problemo pere de alternativa komunikilo." Estas interese,
se vere tia estas la nova linio de Hungara Esperanto-Asocio aux
Svisa Esperanto-Societo, kiuj partoprenis la Civito-Forumon. Se
ni iam povos ekscii, kiuj vere partoprenis: la redaktoro de
_Kontakto_ sciigis al mi, ke la revuo neniam aligxis nek
partoprenis, malgraux tia informo fare de la civituloj. La
Akademio de Esperanto aligxis per decido de la antauxa gvida
duopo (Bormann kaj Martinelli), sed la nova estraro elektita
antaux ol la Civito-Forumo okazis sendis nenian oficialan
reprezentanton al gxi.
La Civito estas provo de la rauxmistoj uzurpi la koncepton
"Esperantujo". La Pakto aprobita en la Civito-Forumo antauxvidas
preparadon de "Konstitucia Cxarto de Esperantio". Sed gxi neniam
estos mia konstitucio, tamen mi apartenas al Esperantujo.
Almenaux ekde la Bulonja Deklaracio estas klare, ke cxiu uzanto
de Esperanto rajtas sin nomi esperantisto, oni bezonas subigxi al
neniaj organizoj.
Siatempe, la Manifesto de Rauxmo (kiun mi kunverkis kun Silfer)
celis deklari, ke ekzistas ne nur la Esperanto-movado, sed ankaux
la Esperanto-komunumo. Gxi ne estis la unua, nek la lasta
dokumento de esperantistoj, kiuj emfazas tion. La komunumo kaj la
movado (kies celojn formulas tre klare la Manifesto de Prago)
kompletigas unu la alian. La movado devas esti organizita, la
komunumo estas nefermita, plurcentra, libera. Se oni komencas
organizi la komunumon -- ecx se "federalisme", ecx se en la
spirito de Grutli 1291, kiun supozeble cxiu barata, japana kaj
brazila esperantisto konas -- se oni do pretendas organizi la
komunumon, oni nur kreas duan movadon. La komunumo restas ekster
cxiaj organizaj provoj. Tial la rauxmistoj perfidis la Manifeston
de Rauxmo.
Silfer estas lerta propagandanto: laux li la Montpeljera
Strategia Forumo de la Eperanto-Komunumo okazis "interne de UEA"
(kio ne veras, alie ja ekzemple SAT ne aligxus!), dum la
Civito-Forumo estis ideale malfermita al cxiuj. Tamen, oni ja
povis facile antauxvidi, kiajn dokumentojn la Civito-Forumo
akceptos, cxar la rauxmismo jam delonge estas nur tia, kia gxin
degnas difini LF-Koop kaj Silfer mem.
Por doni unu ekzemplon: la Manifesto de Rauxmo havas unu
cxapitreton
|