lis acceptis latini antiquitatem
seruauerunt perpetuam. nam si uerissime uelimus inspicere
eas, non plus duas additas in latino inueniemus sermone:
_digamma_ Aeolicum "digamma", quod apud antiquissimos
latinorum eandem uim quam apud Aeolis habuit ... X etiam
duplicem loco C et S uel G et S postea a graecis inuentam
assumpsimus.
adparet igitur Priscianum eiusque auctorem V eandem litteram atque
"Upsilon" accepisse{120}. ceterum discrepantiam antiquarum et
recentiorum litterarum non accurate persequitur. antiquis enim C media
ut graecis, K tenuis erat, deinde G addito C pro tenui ponebatur,
K paullatim neglegebatur, quod Varronem praetermisisse nemo credet,
Priscianus praetermisit cum diceret (I 14 p. 12, 5): 'K et Q, quamuis
figura et nomine uideantur aliquam habere differentiam, cum C tamen
eandem tam in sono uocum quam in metro potestatem continent. et K
quidem prorsus superuacua est' e.q.s. quae cum ea quae supra scripsi
excipiant, ne intellexit quidem hanc sententiam cum illa de sedecim
litteris non conuenire, Varro autem G et Q postea addita esse docuit.
quam Prisciani inconstantiam qui considerauerit non dubitabit, quin
ipse Varronis libros non legerit sed apud alium quendam scriptorem
fortasse Censorinum eos adhibitos inuenerit. confudisse enim uidetur
cum illa de antiquissimis litteris aliam Varronis disputationem, quam
in fine operis uel alio idoneo loco posuit, de litteris e numero uolgo
traditarum re uera necessariis. ad talem enim expositionem alterum
Prisciani locum (fr. 115) spectare arbitror, quo Varronem K et Q
superuacaneas duxisse, H reiecisse sine dubio tamquam adspirationis
notam tradit; praeterea X quoque ut duplicem sicut in grammatica
(fr. 95) repudiasse censendus est{121}. in illa uero de antiquis
litteris disputatione neque ab antiquissimorum monumentorum scriptura
profectus est Varro, ut debuit, cognatarumque litterarum apud reliquas
gentes conparatione, neque arbitrariam doctrinam excogitauit, sed
simpliciter graecorum scriptorum de graecis litteris sententiam
secutus easdem ad latinam scripturam transtulit. scripserunt autem non
pauci graeci de hac re, quorum non nullos a Lucio Tarrhaeo conmemorari
uidimus. sed primus erat ut uidetur{122} Aristoteles.

Footnote 119: Debet quidem hoc testimonium Censorino, sed fortasse
alterum quoque (fr. 103) ex eiusdem sumpsit libro grammatico, de
quo parum constat cf. O. Iahn praef. Censor. p. VII.

Footnote 120: Minus pate