FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126  
127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   >>   >|  
ammatica, in quibus de litteris actum esse certum est; sed illi ad Marcellum scripti erant, grammatica unum tantum librum expleuit, cum Pompeius de _libris ad Attium_ loquatur. praeterea autem quam maxime probabile est hunc Attium{115} tragicum illum clarissimum fuisse, quem in scribendi ratione emendanda elaborauisse (cf. Mar. Vict. I 4, 4 p. 2456P.) et geminatis uocalibus natura longas syllabas scribere uoluisse (cf. Vel. Long. p. 2220. Ter. Scaur. p. 2255. Ritschl mon. epigr. tria p. 22 sq. prisc. lat. mon. epigr. enarr. p. 52) scimus, cum quibus studiis argumentum nostrorum librorum tam egregie conuenit, ut hoc casu tribuere temerarium esset. non uero dubium est, quin tragico Attio disciplinarum libri propter temporum rationem mitti non potuerint. Footnote 115: Pro Attio ponere uoluerunt D. Ruhnken (post Mallium Theodorum ed. Heusinger p. 64), probante L. Krahnero de Varr. antiq. libr. p. 10, Atticum, ad quem libri de uita populi romani (cf. H. Kettner de M. Ter. Varr. de uita p. r. lib. p. 2 sq.) missi erant, F. Osann (anal. crit. p. 67) Atteium (cf. Suet. de gramm. 10), quos refutauerunt I.G. Schneider de uita et script. Varr. p. 239. O. Mueller ad Varr. p. 264. Ritschl quaest. Varr. p. 25 sq. de Q. Axio (cf. rer. rust. III 2 sq.) cogitare uidetur B. ten Brink M. Ter. Varr. locus de urbe Roma p. 2, idemque proposuit L. Roth leben d. Varro p. 11 n. quibus ne credas cf. Lachmannum ad Lucr. IIII 727 p. 254 de _Actio_, quod legitur in Pompei codice Guelferbytano, et _Attio_ disputantem. Cum uero neque quot fuerint libri sciamus et duo tantum uel tria fragmenta supersint, ordo disputationis uel singulorum librorum argumenta nequeunt indagari, sed acquiescendum est in eis quae Pompeius ibi exposita fuisse testatur, qui non solum obseruationem de numero litterarum inde excripsit, sed breuiter quid omnino Varro ibi docuerit significauit. primum de inuentoribus singularum litterarum Varronem tractasse tradit (fr. 104), de qua re multum quaesitum ab antiquis et in uarias partes discessum esse notum est. quot autem et quam ineptae maximam partem doctorum sententiae fuerint ut ostendam quam breuissime, adponam particulam disputationis e Lucii Tarrhaei libro{116} "peri grammato:n" excerptae: "to:n stoicheio:n ho Kadmos heurete:s estin, ho:s phe:sin Ephoros kai Aristotele:s; alloi de legousin hoti Phoiniko:n eisin heure:mata, Kadmos de tauta dieporthmeusen eis te:n Hellada. Puthodo:r
PREV.   NEXT  
|<   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126  
127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   >>   >|  



Top keywords:

quibus

 
librorum
 

Ritschl

 

disputationis

 

fuerint

 

fuisse

 
Pompeius
 
Attium
 

Kadmos

 
tantum

litterarum

 

indagari

 

acquiescendum

 

excripsit

 

numero

 

obseruationem

 

nequeunt

 

argumenta

 
testatur
 

singulorum


exposita

 

Lachmannum

 

credas

 

proposuit

 
idemque
 

sciamus

 
supersint
 

fragmenta

 

disputantem

 
breuiter

Pompei

 

legitur

 

codice

 

Guelferbytano

 

multum

 

stoicheio

 
heurete
 

excerptae

 

grammato

 

Tarrhaei


Ephoros

 

dieporthmeusen

 

Puthodo

 

Hellada

 
Aristotele
 
legousin
 

Phoiniko

 

particulam

 
adponam
 

tradit