gxu, do, Anglaj adeptoj, sed tuj vizitu la belan
hejmon de tiom da fervoraj Esperantistoj.

Sur la beleta marbordo Wimereuxxa ni gxuis tre felicxan posttagmezon.
La suno jxetis sur nin ne tro varmajn radiojn, kaj la plimulto da la
kunvenintoj sidigxis sub la ombro de la verda rubando por kunkanti
kaj sxercadi. Sed mi ne estis tiel mallaborema, kaj gxuis tre
plezuran ludadon kun la cxarmaj infanoj, kiuj venis kune kun ni. Kaj,
Legantoj, estas terura sed vera fakto, ke, en Francujo, ecx la
infanoj parolas France! Tamen ludoj kaj Esperanto cxiam estas
internaciaj, kaj ni estis tre felicxaj, kaj multe bedauxris kiam
vesperigxis, kaj ni devis returnen trami. Post vespermangxo,
ni denove kunvenis, kune kun niaj gastamaj amikoj en la cxefloko de
cxiuj Francaj urboj, la _Casino_. Tie, sidante en la belaj gxardenoj
apud la lumigita estuario, sub la hela lunlumo, Sro. Boulet (kiu
venis el Roueno) afable promesis farigxi nova kunverkanto, kaj ni
hodiaux povas legi lian lertan _Calabre_ tradukon.

Jen alia gajno por _Mondvaganta Redaktoro_! Li ricevas artikolojn de
tiuj, kiuj li havas la plezuron renkonti. Kaj, gxis nun, mi kredas,
mi estas la sola mondvaganta Esperanta Redaktoro. Tial Vi estas
povintaj legi multe da interesaj rakontoj, kiuj multe helpis je la
sukceso de tiu cxi Gazeto.

La proksiman tagon, post matenmangxo, ni hxore estis kantantaj
_Funiculi Funicula_ kiam niaj nelacigeblaj samideanoj venis por
konduki nin en Le Portel.

Kia belega sablaro tie trovigxas. Ebena kaj malmola kiel asfalto.
Bonega loko por la krevetkaptado, sed, sxajne, Esperantistoj en
Bulonjo neniam havos tempon por tiu cxi agrabla amuzado. La tieaj
amikoj cxiam sukcesos trovi ian novan kaj interesan vidindajxon.

Sur tiu cxi sablaro ni denove faris ludojn kaj kursojn, kaj, fine
alvenis al la interesa vilagxo. Le Portel estas enlogxata de
fisxistoj, sed Wimereuxx, je la alia flanko de la estuario estas
rapide pligrandiganta cxirkauxurbo de Bulonjo.

En Le Portel ni vidis interesan sed funebran procesion: la
enterigiron de fisxisto.

Sro. Michauxx diris al mi, ke multe da la tieaj logxantoj ankoraux
posedas la trajtojn Hispanrasajn, cxar siaj praavoj venis el tiu suda
lando.

Sed mi jam trolongigis tiun raporton! La tramo rekondukis nin en
Bulonjon, kaj oni arangxis finan posttagmezan promenadon gxis la
rimarkinda monumento de la _Grande Armee_ Napoleona. Tiu cxi estis
tiel sxatinda, kiel la aliaj, kaj la vetero cxiam estis bela. Tamen
oni