kiu estas tute kontrauxa; cxar li imagas
sin havi grandan kapon, kvankam li havas tute neniun, kiel oni povas
konstati per liaj verdiktoj.
(Ili ridas. Ha, ha, ha!)
DUA KURACISTO
Estas plezuro auxskulti Sinjoron sxerci. Sed por reveni al la
rakonto, tiu sama viro trairis la tutan urbon, kaj demandis al
preterpasantoj, cxu iu trovis la kapon, kiun li perdis; sed felicxe
li resanigxis kaj nuntempe estas sonorilisto en Jutlando.
JEPPE
Tio li ja povus farigxi, kvankam li ne retrovus sian kapon.
(Ili ridas denove. Ha, ha, ha!)
UNUA KURACISTO
Cxu sinjoro Kolego memoras la historion, kiu okazis antaux dek jaroj
pri viro, kiu imagis sin havi plenplenon da musxoj en sia kapo, kaj
ne povis liberigxi el tiuj fantaziajxoj, kiom ajn konvinke oni
klarigis al li, gxis sagxa doktoro kuracis lin tiel: Sur lian kapon
li metis plastron sursxutitan de mortaj musxoj, kiun li post iom da
tempo fortiris, kaj montris al la malsanulo la musxojn. Tiu imagis,
ke ili estis tiritaj el lia kapo, kaj tiel farigxis sana. Mi ankaux
auxdis rakonton pri alia viro, kiu post longedauxra febro farigxis
konfuzita, kaj li kredis, ke se li eligus sian akvon, la tuta lando
subakvigxus. Neniu povis tiri lin el tiuj ideoj; cxar li volis morti
pro la komuna bono. Li estis sanigita laux jena maniero: Oni sendis
mesagxon al li sxajne de la Komandanto, dirante ke la urbo estas en
dangxero de siegxo. Ne estas akvo en la remparaj fosajxoj. Cxu li
volus plenigi ilin por malhelpi al la malamiko eniron en la urbon? La
malsanulo gxojigxis, cxar li povis servi al sia patrolando kaj al si
mem samtempe, kaj tiel li liberigxis de sia akvo kaj ankaux de sia malsano.
DUA KURACISTO
Mi povas montri ekzemplon el alia historio, kiu okazis en Germanio.
Nobelo iam envenis gastejon, kaj post mangxo li volis enlitigxi. Li
pendigis sian oran kolcxenon, kiun li kutime portis, sur la muron en
la gastejo. La gastejestro atente observis lin, akompanis lin al la
lito, kaj deziris al li bonan nokton; sed kiam li rimarkis ke la
nobelo dormis, li sxteliris en la cxambron kaj forprenis 60 erojn el
la cxeno, kaj poste rependigis gxin sur la muron. La gasto ellitigxas
en la mateno, seligas sian cxevalon kaj surmetas siajn vestojn. Sed
kiam li ekligis la cxenon cxirkaux sian kolon, li perceptis ke el gxi
perdigxis la duono de gxia longo. Li tuj komencis krii, ke iu lin
prisxtelis. La gastejestro, kiu sxtelauxskultis ekster la pordo, tuj
alkuras, kaj sxajnigas esti funde konfu
|