tis malfelicxa
momento, kiam mi prenis rolon de sekretario; cxar se li min batus,
estus malagrabla historio, kiu jxetus sur min ne malpli da mokado ol
sur tiun farmiston. Plej bone estas, ke ni lasu lin ankoraux iom
dormi, antaux ol ni denove surmetu al li liajn malpurajn
farmistvestajxojn.
ERIK
Aj Sinjoro! li jam dormas kiel sxtono; jen vidu! mi povas lin bati,
li tion ne sentas.
BARONO
Elkonduku lin, kaj finu la komedion.
KVARA AKTO
UNUA SCENO
(Jeppe kusxas sur sterkejo en siaj malnovaj farmistvestajxoj. Li
vekigxas kaj krias:)
JEPPE
Hej, Sekatario! Cxambristo! Lakeoj! Pli da kanajlo-sek!
(Rigardas cxirkauxen kaj frotas siajn okulojn same kiel antauxe,
palpas sian kapon kaj kaptas sian malnovan largxan cxapelon, frotas
la okulojn kaj turnas la cxapelon cxiuflanken, rigardas siajn
vestajxojn, kaj rekonas sin mem; komencas paroli:)
Kiom longe estis Abrahamo en Paradizo? Mi nun bedauxrinde rekonas
cxion, mian kusxejon, mian jakon, mian malnovan kornul-cxapelon, min
mem. Jen, Jeppe, io alia ol trinki kanajlon-sek el orumitaj glasoj,
sidi cxetable kun lakeoj kaj sekatarioj malantaux la segxo. La
felicxo bedauxrinde neniam dauxras longe. Ahx, ahx! ke mi, kiu estis
tia sinjora Mosxto antaux nelonge, vidu min en tia acxa stato, mia
ornamita lito nun sterkejo, mia orbrodita cxapo malnova
kornulcxapelo, miaj lakeoj porkoj, kaj mi mem de grandsinjoro
resxangxita al kompatinda farmisto! Mi imagis, kiam mi revekigxis, ke
mi trovus miajn fingrojn kun oraj ringoj; sed ili portas, permesu la
esprimon, sigelon de io tute alia. Mi intencis postuli respondecon de
miaj servistoj; sed nun mi devas mem pretigi mian dorson, kiam mi
revenos hejmen por respondeci pri miaj agoj. Mi imagis, kiam mi
vekigxis, preni glason da kanajlo-sek', sed ricevis, por dece paroli,
fekbulon en la manon. Ahx, ahx, Jeppe! tiu logxado en Paradizo
dauxris mallonge, kaj via gxojo ekhavis rapidan finon. Sed kiu scias,
cxu la sama ne povus okazi al mi, se mi ankorauxfoje endormigxos?
Ahx, ahx! ke tio okazu al mi! Ahx, ke tio revenu!
(Kusxigas sin por dormi.)
DUA SCENO
NILLE
Cxu eble mi kredu, ke iu akcidento okazis al li? Kiel do tio povas
esti? Aux la diablo prenis lin, aux, kion mi pli timas, li sidas en
gastejo kaj fordrinkas la monon. Mi estis stulta konfidi al tiu
drinkemulo dek du sxilingojn je unu fojo.--Sed kion mi vidas?
Cxu li ne kusxas ronkante tie en la sterko? Ahx, mi kompatinda homo,
kiu havu tian bru
|