eweren, dat de grond, die niet heel vast is, geen zwaardere
belasting dragen kan.
De gewoonte is een tweede natuur. Als men van de Markers ging
vertellen, dat zij er slecht aan toe zijn, zou dat verloren moeite
zijn. Zij voelen er zich op hun gemak; zooveel te beter.
Bij den toeloop van toeristen, die in den laatsten tijd al grooter en
grooter wordt, vooral in den zomer, beginnen zij zich als merkwaardige
curiositeiten te beschouwen en droomen misschien den uitlokkenden
droom van geheel onderhouden en verzorgd te worden door de penningen
der vreemdelingen. Zij verkoopen hun kleeren al, en het zal wel niet
lang duren, of ze verruilen ze tegen hoeden en moderne broeken....
Het eiland Marken zal zijn bescheiden plaatsje wel blijven innemen
tegenover het vasteland; zijn huizen, in het zoute water staande;
zijn steenen straatjes in den mist; zijn hoogste punt, waar de dooden
rusten, en zijn vier gehoornde beesten, wadend door den sponsachtigen
grond ... tenzij op een dag, gelijk aan dien, waarop de Zuiderzee
ontstond, het ook op zijn beurt worde weggevaagd, verzwolgen in den
storm en neergelegd op den bodem van de Zuiderzee.
Zoo'n einde zou voor zulk een plekje uit het verleden, dat onder de
modernen is verzeild geraakt, een natuurlijk en passend slot zijn,
en men zou dan mogelijk een verklaring hebben van die zonderlinge
aantrekkingskracht, die de oogen der meisjes van Marken bezitten
des avonds, wanneer zij het hoofd buigen en den vinger waarschuwend
opheffen, als spoken uit een wereld, die reeds afgedaan heeft,
opgestaan uit hun graven, om u een groet te brengen....
De Hollander heeft ongetwijfeld minder verbeeldingskracht dan de
Franschman. Hij is realist in den echten zin des woords en rekent in
plaats van te droomen. Zoo denkt hij er niet aan, dat met de turf die
hij dagelijks uit het water haalt, hij ook de overblijfselen van zijn
bloedverwanten en vrienden opneemt, om aan hen de warmte te ontleenen,
die ze bij hun leven hadden. Hij vindt de turf een geschikte brandstof,
gebruikt die en heeft daar gelijk in, zooals hij ook, in tegenstelling
met onze soms onverstandige gevoeligheid, zijn honden gebruikt voor
het trekken van geriefelijke karretjes.
Van Holland spreken zonder het over de turf te hebben, zou zijn een
der eigenaardigste karaktertrekken van het land over 't hoofd te zien.
Uit geologisch oogpunt is de bodem zeer arm; hij bevat geen steenkool,
noch ijzer, noch andere mineralen. Bosschen zijn er
|