r in revehenda inter Christianas
communitates concordia optime animatus et meritus. [Loud cries of "Oh!
Oh!" The President de Angelis rang the bell and said, "Non est hicce
locus laudandi Protestantes."] ... Hos viros quorum magna copia existit
in Germania, in Anglia, item et in America septentrionali, magna hominum
turba inter Protestantes sequitur, quibus omnibus applicari potest illud
magni Augustini: "Errant, sed bona fide errant; haeretici sunt, sed illi
nos haereticos tenent. Ipsi errorem non invenerunt, sed a perversis et
in errorem inductis parentibus haereditaverunt, parati errorem deponere
quamprimum convicti fuerint." [Here there was a long interruption and
ringing of the bell, with cries of "Shame! shame!" "Down with the
heretic!"] Hi omnes etiamsi non spectent ad Ecclesiae corpus, spectant
tamen ad ejus animam, et de muneribus Redemptionis aliquatenus
participant. Hi omnes in amore quo erga Iesum Christum Dominum nostrum
feruntur, atque in illis positivis veritatibus quas ex fidei naufragio
salvarunt, totidem gratiae divinae momenta possident, quibus
misericordia Dei utetur, ut eos ad priscam fidem et Ecclesiam reducat,
nisi nos exaggerationibus nostris et improvidis charitatis ipsis debitae
laesionibus tempus misericordiae divinae elongaverimus. Quantum autem ad
charitatem, ei certe contrarium est vulnera aliena alio fine tangere
quam ut ipsa sanentur; puto autem hac enumeratione errorum, quibus
Protestantismus occasionem dedisset, id non fieri.... Decreto, quod in
supplementum ordinis interioris nobis nuper communicatum est, statuitur
res in Concilio hocce suffragiorum majoritate decidendas fore. Contra
hoc principium, quod omnem praecedentium Conciliorum praxim funditus
evertit, multi episcopi reclamarunt, quin tamen aliquod responsum
obtinuerint. Responsum autem in re tanti momenti dari debuisset clarum,
perspicuum et omnis ambiguitatis expers. Hoc ad summas Concilii hujus
calamitates spectat, nam hoc certe et praesenti generationi et posteris
praebebit ansam dicendi: huic concilio libertatem et veritatem defuisse.
Ego ipse convictus sum, aeternam ac immutabilem fidei et traditionis
regulam semper fuisse semperque mansuram communem, adminus moraliter
unanimem consensum. Concilium, quod hac regula insuperhabita, fidei et
morum dogmata majoritate numerica definire intenderet, juxta meam
intimam convictionem eo ipso excideret jure conscientiam orbis Catholici
sub sanctione vitae ac mortis aeternae obligandi.