FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154  
155   156   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   >>   >|  
ra absentem respexit amicum. 'Euryale infelix, qua te regione reliqui? Quave sequar, rursus perplexum iter omne revolvens fallacis silvae?' Simul et vestigia retro observata legit dumisque silentibus errat. Audit equos, audit strepitus et signa sequentum. Nec longum in medio tempus, cum clamor ad auris pervenit ac videt Euryalum, quem iam manus omnis fraude loci et noctis, subito turbante tumultu, oppressum rapit et conantem plurima frustra. Quid faciat? Qua vi iuvenem, quibus audeat armis eripere? An sese medios moriturus in enses inferat et pulchram properet per volnera mortem? Ocius adducto torquens hastile lacerto, suspiciens altam Lunam sic voce precatur: 'Tu, dea, tu praesens nostro succurre labori, astrorum decus et nemorum Latonia custos Siqua tuis umquam pro me pater Hyrtacus aris dona tulit, siqua ipse meis venatibus auxi suspendive tholo aut sacra ad fastigia fixi: hunc sine me turbare globum et rege tela per auras.' Dixerat, et toto conixus corpore ferrum conicit: hasta volans noctis diverberat umbras et venit aversi in tergum Sulmonis ibique frangitur ac fisso transit praecordia ligno. Volvitur ille vomens calidum de pectore flumen frigidus et longis singultibus ilia pulsat. Diversi circumspiciunt. Hoc acrior idem ecce aliud summa telum librabat ab aure. Dum trepidant, it hasta Tago per tempus utrumque stridens traiectoque haesit tepefacta cerebro. Saevit atrox Volcens nec teli conspicit usquam auctorem nec quo se ardens inmittere possit. 'Tu tamen interea calido mihi sanguine poenas persolves amborum,' inquit; simul ense recluso ibat in Euryalum. Tum vero exterritus, amens conclamat Nisus, nec se celare tenebris amplius aut tantum potuit perferre dolorem. Me me, adsum qui feci, in me convertite ferrum, O Rutuli, mea fraus omnis; nihil iste nec ausus nec potuit, caelum hoc et conscia sidera testor, tantum infelicem nimium dilexit amicum.' Talia dicta dabat; sed viribus ensis adactus transabiit costas et candida pectora rumpit. Volvitur Euryalus leto, pulchrosque per artus it cruor, inque umeros cervix conlapsa recumbit: purpureus veluti cum flos succisus aratro languescit moriens lassove papavera collo demisere caput, pluvia cum forte gravantur. At Nisus ruit in medios solumque per omnis Volcentem petit in solo Volcente moratur. Quem circum glomerati hostes hinc comminus atque hinc pro
PREV.   NEXT  
|<   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154  
155   156   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   >>   >|  



Top keywords:

tempus

 
ferrum
 

tantum

 

potuit

 
medios
 

noctis

 

Euryalum

 
Volvitur
 

amicum

 

persolves


poenas

 

amborum

 

inquit

 

sanguine

 

calido

 
possit
 

interea

 

celare

 

conclamat

 

tenebris


amplius
 

flumen

 

frigidus

 
longis
 

inmittere

 

singultibus

 

exterritus

 

recluso

 

pulsat

 

tepefacta


haesit

 

cerebro

 

Saevit

 

traiectoque

 

stridens

 
trepidant
 
librabat
 

utrumque

 
Volcens
 

auctorem


usquam

 

circumspiciunt

 
ardens
 
Diversi
 
conspicit
 

perferre

 
acrior
 
languescit
 
aratro
 

succisus