iusta noverca;
bisque die numerant ambo pecus, alter et haedos.
Verum, id quod multo tute ipse fatebere maius,
insanire libet quoniam tibi, pocula ponam
fagina, caelatum divini opus Alcimedontis;
lenta quibus torno facili superaddita vitis
diffusos hedera vestit pallente corymbos:
in medio duo signa, Conon, et--quis fuit alter,
descripsit radio totum qui gentibus orbem,
tempora quae messor, quae curvus arator haberet?
Necdum illis labra admovi, sed condita servo.

_D._ Et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit,
et molli circum est ansas amplexus acantho,
Orpheaque in medio posuit silvasque sequentis.
Necdum illis labra admovi, sed condita servo:
si ad vitulam spectas, nihil est quod pocula laudes.

_M._ Nunquam hodie effugies; veniam, quocumque vocari
audiat haec tantum--vel qui venit ecce Palaemon
efficiam posthac ne quemquam voce lacessas.

_D._ Quin age, si quid habes, in me mora non erit ulla,
nec quemquam fugio: tantum, vicine Palaemon,
sensibus haec imis, res est non parva, reponas.
P. Dicite, quandoquidem in molli consedimus herba:
et nunc omnis ager, nunc omnis parturit arbos,
nunc frondent silvae, nunc formosissimus annus.
Incipe, Darmoeta; tu deinde sequere Menalca:
alternis dicetis; amant alterna Camenae.

_D._ Ab Iove principium, Musae; Iovis omnia plena:
ille colit terras, illi mea carmina curae.

_M._ Et me Phoebus amat; Phoebo sua semper apud me
munera sunt, lauri et suave rubens hyacinthus.

_D._ Malo me Galatea petit, lasciva puella,
et fugit ad salices, et se cupit ante videri.

_M._ At mihi sese offert ultro, meus ignis, Amyntas,
notior ut iam sit canibus non Delia nostris.

_D._ Parta meae Veneri sunt munera: namque notavi
ipse locum, aeriae quo congessere palumbes.

_M._ Quod potui, puero silvestri ex arbore lecta
aurea mala decem misi; cras altera mittam.

_D._ O quotiens et quae nobis Galatea locuta est!
partem aliquam, venti, divom referatis ad auris!

_M._ Quid prodest, quod me ipse animo non spernis, Amynta.
si, dum tu sectaris apros, ego retia servo?

_D._ Phyllida mitte mihi: meus est natalis, Iolla;
cum faciam vitula pro frugibus, ipse venito.

_M._ Phyllida amo ante alias; nam me discedere flevit,
et longum 'formose, vale, vale,' inquit, 'Iolla.'

_D._ Triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres.
arboribus venti, nobis Amaryllidis irae.

_M._ Dulce satis umor, de