tons went to
America. But that this happened in the Days of King Arthur, and
that he had knowledge of Foreign Countries, or any Dominion in
them, is altogether in-incredible. The Knight of Wales, mentioned
by our Author certainly was Prince Madog; but his Emigration is
placed too early by about 400 years; for all Writers agree, that
if he sailed at all, it was in 1169, or 1170. The above Book was
written during the Reign of Queen Elizabeth, who ascended the Throne
in 1558; and consequently the interval between Madog's Voyages,
and Elizabeth's Accession, was only about 400 Years. However, the
Tradition generally prevailed, and was supported by _one of Special
Note_, in that Reign, when Dr. Powel published the History of Caradoc,
together with Humphry Llwyd's and his own Additions.
The next Account of Prince Madog's Adventures, I have met with
is in Hornius De Originibus Americanis. Hagae Comitis, 1652. What
he hath advanced is much the same, and contains little more, as
he himself says, than Extracts from Llwyd, Hakluyt, and Powel.
His Observations on the Subject are the following.
Ex his concludit omnillo Madocum cum Suis Cambris aliquam partem
Americae Septentrionalis obtinuisse. Nec aliter statuet quisquis
hanc Navigationem cum Situ Terrarum, vel obiter, contulerit. Nam
post Hiberniam nullae navigantibus occurrunt terrae nisi Bermudae
ab omni aevo incultae, et postea ingens America. Cumque Zephyrum
versus Cursum direxerit Madocus, dubium non est in ipsam devenerit
Virginiam vel novam Angliam, ibique suos exposuerit. Nec obstat quod
tradunt incultam suisse, et Hominibus vacuam Regionem: Vastissimae
illae Terrae sunt, et nostro quoque aevo post sex Secula maligne
habitantur. Praeterea Tractus ille ad quem Madac appulit desertus
esse potuit; cum tamen alia Loca et interiores partes barbaros
Chichimecas haberent, quibus permixti Cambri et intermissa illa
Navigatione, Linguam Moresque patrios exuerint. In hac vehementer me
confirmant Indigenarum Traditiones. Nam Virginiani et Guahutemallae
antiquis Temporibus Madocum quendam velut Heroem coluerunt. De
Viginianis Martyr, Dec. VII. C. 3. De Guahutemallis, Dec. VIII C.
5. Habemus _Matec Zungam_ et _Mat Ingam_, qui cur Madoc Camber esse
nequeat quem in eos partes delatum domestica evincunt Monumenta,
ratio nulla reddi potest. Ad antiquitatem, quinque illa Secula
sussiciunt quousque altissima Americanorum Memoria, nec sere ultra,
adscendit.[k]
[Footnote k: Hornius, ubi
|