or een glas port in de
Engelsche baar en hem beval zich te verwijderen; ik deed dit uit volle
overtuiging, want ik zag hoe de jongen bij voorkeur bij de onfatsoenlijkste
schilderijen bleef staan en er, zonder erg natuurlijk, met groote oogen
naar keek. Ik herinnerde mij daarbij de regelen:
De onschuld is zoo snel belaagd
Als de verleiding wenkt.
En bitter is de zwijmeldrank,
Die de onkuischeid schenkt.
(_Wijsheid en deugd in klein octavo_.)
Maeceen had gezien, dat ik Klaas met zachtheid verwijderde en zeide dat ik
verkeerd handelde want dat voor de Kunst geen fatsoenlijkheid of
onfatsoenlijkheid bestaat en dat die naaktheid voor de kunst niets anders
is dan studie van 't menschelijk lichaam dat toch 't schoonste
natuurvoortbrengsel is.
Ik begin nu langzaam aan te begrijpen dat er in schilderijen veel meer
inzit en ook niet inzit dan men oppervlakkig wel denkt--B.v. waarde vrouw
in stillevens, zit mijns inziens niets in terwijl in andere stukken heel
veel te zoeken is.
Weet gij wat stillevens zijn? 't Zijn afbeeldingen van doode hazen en
kippen sinaasappelen en tafelmessen, glazen met wijn en afgebeten peeren,
kreeften en halfgeschilde citroenen--bloemenvazen en druiventrossen,
aardbezien, frambozen en potjes met ingelegde paling.--Zou ik hier het
woord "_lekker_" ook kunnen gebruiken?
Maeceen zei dat er niets in zit, omdat men er niets bij denken kan en ik
ben 't met hem eens, hoe mooi en kunstig ze ook geschilderd zijn, zou ik ze
niet willen hebben om op te hangen. Daarentegen een stuk dat stof tot
overpeinzing geeft zou ik gaarne bezitten, b.v. een zee met een strand,
vooraan. Een kinderhoedje dat op de golven drijft en een natte hond die
half in 't water staat te janken, zoo iets doet ons denken en wel aan een
ongeluk dat gebeurd is, men kan zich dan naar believen een mooi blond
jongentje verbeelden, dat spelende in 't water geloopen is hetwelk de hond
heeft willen redden maar niet kon, van wegens de zwaarte des lichaams. Ook
de verschillende godsdienstige stukken, zie ik niet graag. Ik zag onze
lieve heer Jezus op alle mogelijke wijzen voorgesteld, en soms zoo mager
dat men er medelijden mee kreeg, in plaats van eerbied. De verfoeilijkheden
der Inquisitie, heb ik ook aanschouwelijk gezien door een man, die op de
pijnbank ligt, en wiens voeten gebraden worden, hierbij zet ik: _ferm
aangepakt, breed, kras en stout gepenseeld_--maar een onderwerp om van te
rillen--
Aangezien ik door de opge
|