nde besproeid door de Bio Bio en
haar talrijke zijtakken. Ten noorden van het dal der rivier vindt
men uitstekende wijnbergen en in het Zuiden der provincie Concepcion
leveren de staatsbosschen goede inkomsten. De Bio Bio is bevaarbaar
tot 150 mijlen van haar monding; zij komt uit een der bergmeren van
het Andesgebergte en vloeit noordwestelijk, besproeit de provincies
Malleco en Concepcion op haar weg naar den Stillen Oceaan, en bereikt
dat einddoel bij de stad Concepcion. Daar is de rivier bijna twee
mijlen breed.

De stroom is behalve om zijn schilderachtige dalen en den weelderigen
plantengroei langs zijn oevers ook bekend uit historisch oogpunt,
namelijk als de scheidingslijn, die tijdens de verovering en in de
koloniale periode de zuidgrens aangaf van de spaansche bezittingen
in Chili en het begin van het territorium der Araucaniers.

Aan de oevers der Bio werden groote gevechten geleverd tegen
de Indianen, en haar naam is verbonden met gebeurtenissen uit de
krijgsgeschiedenis vanaf den tijd, toen Pedro de Valdivia zijn dood
vond in een gevecht met de Indianen in de 16de eeuw, totdat er,
nog pas vijftig jaar geleden, een eind kwam aan den strijd tegen
de Araucaniers.

Van Conception af zuidwaarts houden de natuurlijke rijkdommen van
het land op, zoo rijkelijk te vloeien, en de provincies Valdivia,
Llanquihue en Chiloe vormen den overgang naar het leven aan de
Magellaens-straat. De producten veranderen van aard, en in plaats van
het zachte klimaat, dat weinig verandert in de vier jaargetijden,
heerscht er een lagere gemiddelde temperatuur en worden de winters
langer. Nog vindt men er goede graanvelden en rijke veestapels,
terwijl de appelboomgaarden van Valdivia bewijzen, dat meer gehard
fruit er uitstekend groeit.

De houtopbrengst is in deze zuidelijke provincien overvloedig, en het
landschap is bijzonder mooi, vooral door den rijkdom aan meren. Het
Lajameer ligt tusschen twee hooge bergen en in de buurt van den vulkaan
Antuco; het vormt de bron van de rivier de Laja met haar prachtigen
waterval. Veel vulkanen verrijzen langs de zuidelijke deelen der
westkust, ook werkzame, zooals die van Villa Rica. Jammer genoeg
zijn de heldere dagen, waarop men de schoonheid van het landschap
ten volle kan genieten, weinig in aantal.

Het eigenaardig kenmerk van de streek aan de straat van Magellaens
zijn de archipels, de tallooze eilandengroepen die men er vindt en
de hooge bergen. Op Vuurland en in een deel der kustst