eniu vin kredos!" diris la ombro. "Estu prudenta, aux mi vokos
la gardistojn!"

"Mi iros rekte al la regxidino!" rediris la instruitulo. "Sed
mi iros antauxe!" ekkriis la ombro, "kaj vi iros en
malliberejon!" Kaj tien la instruitulo efektive devis iri, cxar
la soldatoj obeis la ombron, sciante, ke la regxidino volas lin
fari sxia edzo.

"Vi tremas?" demandis la regxidino, kian la ombro eniris; cxu io
okazis al vi? ne malsanigxu hodiaux, kian ni volas je l' vespero
festi nian edzigxon."

"Al mi okazis la plej terura afero, kiu povas okazi!" diris la
ombro, "prezentu al vi--jes, tia malforta kapo de ombro ne povas
longe sin teni--prezentu al vi, mia ombro perdis la prudenton,
gxi diras kaj ripetas, ke gxi estas la homo, kaj mi--prezentu al
vi--mi estas gxia ombro!"

"Terure!" ekkriis la regxidino, "oni gxin ja ensxlosis?"

"Kompreneble! Mi timas, ke gxi jam nenian ricevos ree la
prudenton!"

"La malfelicxa ombro!" rediris la regxidino, "mi gxin tre
bedauxras; estus tre bone por gxi, se oni gxin liberigus de gxia
malfelicxa vivo. Se mi bone pensas, mi trovas, ke estas necese
gxin mallauxte tute forigi."

"Kvankam tio cxi estus por mi tre dolora!" diris la ombro, "cxar
gxi estis fidela servanto!" kaj li faris, kiel li gxemus.

"Vi havas noblan hxarakteron!" diris la regxidino.

Je l' vespero la tuta urbo estis feste iluminita, kaj la
pafilegoj tondris "bum!"--kaj la soldatoj faris paradon. La
regxidino kaj la ombro eliris sur la balkonon, por sin montri kaj
ankoraux unu fojon ricevi la gxojan kaj tondran "vivu!" de l'
popolaj amasoj.

La instruita homo nenion auxdis de l' tuta gxoja kriado, cxar al
lia vivo estis farita fino.

18.
POPOLDIROJ.

Cxiu "tial" havas sian "kial."
Popolo diras--Dio diras.
Kia patrino, tia filino.
Kiu vivos, tiu vidos.
Se infano ne krias, patrino ne scias.
Pelu musxon tra l' fenestro, gxi venos tra l' pordo.
En sia urbeto neniu estas profeto.
Kiu iras trankvile, iras facile.
Post la faro venas sagxo.
Kiu ne salutas per cxapo, salutos per kapo.
Ne diru "hop" antaux salto.
Antauxe intencu kaj poste komencu.
Ne tiel terura estas la diablo, kiel oni lin pentras.
Kia la festo, tia la vesto.
Restu tajloro cxe via laboro.

--------

19.
Kanto de studentoj.

Gxoju, gxoju ni