, vi ridas, Vilhelm.
FOLDAL
Jes _mi_, jes! Sed sxi, la povrulino, sxi tion ne pli bone komprenas,
sxi, sciu. Nu, adiaux do! Bone estas ke mi havas la tramon tiel
proksime. Adiaux, adiaux, John Gabriel! Adiaux, frauxlino!
(Li salutas kaj pene iras la saman vojon laux kiu li venis.)
BORKMAN
(staras momenton silente rigardante antauxen) Adiaux, Vilhelm!
Ne estas la unua fojo en la vivo, ke vi surveturigxis, malnova amiko.
ELLA RENTHEJM
(rigardas lin en subpremata timo) Vi estas tiel pala, tiel pala, John --
BORKMAN
Devenas de la karcera aero tie supre.
ELLA RENTHEJM
Mi neniam antauxe vidis vin tia.
BORKMAN
Ne, cxar vi certe neniam antauxe vidis elrompintan punaton.
ELLA RENTHEJM
Ho, venu nun, kaj eniru kun mi, John!
BORKMAN
Formetu tiujn logajn tonojn. Mi ja diris al vi --
ELLA RENTHEJM
Tamen cxar mi nun petas vin insiste? Pro vi mem --
(La _cxambristino_ elvenas duone sur la sxtuparon.)
CXAMBRISTINO
Pardonu; la sinjorino diris, ke mi sxlosu la stratan pordon nun.
BORKMAN
(mallauxte al _Ella_) Auxdu nur; nun ili volas denove ensxlosigi
min!
ELLA RENTHEJM
(al la _cxambristino_) La bankestro ne estas tute sana. Li volas spiri
iom da fresxa aero unue.
CXAMBRISTINO
Jes, sed la sinjorino mem diris, ke --
ELLA RENTHEJM
Mi mem sxlosos la pordon. Lasu la sxlosilon en la seruro, kaj --
CXAMBRISTINO
Jes, je Dio, mi do faros. (Sxi reiras en la domon.)
BORKMAN
(staras momenton silente kaj auxskultante; poste li rapidigxas
malsupren sur la korton) Nun mi estas ekster la muro, Ella! Nun ili
neniam plu kaptos min!
ELLA RENTHEJM
(malsupre cxe li) Sed vi estas ja libera homo ankaux tie interne,
John. Povas iri kaj veni tute kiel placxas al vi.
BORKMAN
(mallauxte, kvazaux en timo) Neniam denove sub tegmenton! Cxi tie
ekstere en la nokto estas bone. Se mi nun irus supren al la salono,
-- plafono kaj muroj kunsxrumpigxus. Premegus min. Premus min plata
kiel musxo.
ELLA RENTHEJM
Sed kien vi do volas?
BORKMAN
Nur iri kaj iri kaj iri. Vidi cxu mi denove povas atingi al libereco
kaj al vivo kaj al homoj. Cxu vi volas iri kun mi, Ella?
ELLA RENTHEJM
Mi? Nun?
BORKMAN
Jes, jes, -- nun tuj!
ELLA RENTHEJM
Sed kiom longe do?
BORKMAN
Tiom longe kiom mi kapablas.
ELLA RENTHEJM
Ho, sed pripensu do. Ekstere en cxi tiu malseka, malvarma vintra
nokto --
BORKMAN
(kun rauxka, gorgxa sono) Hoho, -- la frauxlino estas zorgema pri sia
sanstato? Jes-ja, -- gxi estas ja bedauxrin
|