a fjordo?

ELLA RENTHEJM
Ne.

BORKMAN
Mi povas. -- Ili venas kaj foriras. Ili alportas komunan vivon sur la
tuta terglobo. Ili kreas lumon kaj varmon por la animoj en miloj da
hejmoj. Estas _tio_, kion mi revis krei.

ELLA RENTHEJM
(silente) Kaj farigxis nur revo.

BORKMAN
Farigxis nur revo, jes. (auxskultas) Kaj auxskultu, vi, el tie
malsupre cxe la rivero! La fabrikoj funkcias! _Miaj_ fabrikoj! Cxiuj
tiuj, kiujn _mi_ volis starigi! Auxdu nur kiel ili laboras. Ili havas
noktan laboron. Nokton kaj tagon ili do laboras. Auxdu, auxdu! La
radoj turnas, kaj la rulcilindroj fulmas -- turne, turne! Cxu vi ne
auxdas, Ella?

ELLA RENTHEJM
Ne.

BORKMAN
_Mi_ povas auxdi.

ELLA RENTHEJM
(time) Mi kredas ke vi eraras, John.

BORKMAN
(pli kaj pli ekflamigata) Ho, sed la tuto tie cxi -- estas nur la
eksterajxo cxirkaux la regno, vi sciu!

ELLA RENTHEJM
Regno, vi diras? Kiu regno --?

BORKMAN
_Mia_ regno, kompreneble! La regno, al kiu mi estis proksima por
ekposedi tiam kiam -- tiam kiam mi mortis.

ELLA RENTHEJM
(silente; skuita) Ho, John, John!

BORKMAN
Kaj nun gxi kusxas tie -- sendefenda, senmastra, -- minacata de
atakoj de rabistoj, -- Ella! Cxu vi vidas la montodorsojn _tie_ tre
fore? Unu malantaux alia. Ili altigxas, kreskas kiel turoj. _Tio_
estas mia profunda, senlima, neelcxerpebla regno!

ELLA RENTHEJM
Ho, sed estas frostiga spirblovo de tiu regno, John!

BORKMAN
Tiu spirblovo efikas kiel viva aero en mi. Tiu spirblovo venas al mi
kiel saluto de humilaj spiritoj. Mi sentas ilin, la ligitajn
milionojn; mi sentas la vejnojn de erco, kiuj strecxas siajn
serpentumantajn, brancxigxantajn, logantajn brakojn al mi. Mi vidis
ilin antaux mi kiel vivigitaj ombroj -- tiun nokton, kiam mi staris
en la kelo de la banko kun la lumigilo en la mano. Vi tiam volis
liberigxi. Kaj mi provis. Tamen ne kapablis. La trezoro reen sinkis
en la profundon. (kun etenditaj manoj) Sed mi volas flustri al vi cxi
tie en la nokta silento. Mi amas vin, kie vi kusxas sxajne mortaj en
la profundo kaj la mallumo! Mi amas vin, vi vivopostulantaj trezoroj
-- kun via tuta lumanta sekvantaro de potenco kaj honoro! Mi amas,
amas, amas vin!

ELLA RENTHEJM
(en silenta, kreskanta ekscito) Jes, tie malsupre vi dauxre havas
vian amon. John. Cxiam havis gxin tie. Sed cxi tie supre en la tago,
John, -- estis varma, vivanta homa koro, kiu pulsis kaj batadis por
vi. Kaj tiun koron vi frakasis. Ho, pli ol tio! Dekoble pli malbone!
Vi _vend