, xiv.
[117] See Appendix C.
[118] In Verrem, Actio Secunda, lib. ii., ca. xxxvi.
[119] Ibid. "Una nox intercesserat, quam iste Dorotheum
sic diligebat, ut diceres, omnia inter eos esse
communia."--wife and all. "Iste" always means Verres in
these narratives.
[120] These were burning political questions of the
moment. It was as though an advocate of our days should
desire some disgraced member of Parliament to go down to
the House and assist the Government in protecting Turkey
in Asia and invading Zululand.
[121] "Sit in ejus exercitu signifer." The "ejus" was
Hortensius, the coming Consul, too whom Cicero intended
to be considered as pointing. For the passage, see In
Verrem, Actio Secunda, lib. ii., xxxi.
[122] In Verrem, Actio Secunda, lib. iii., 11.
[123] "Exegi monumentum aere perennius," said Horace,
gloriously. "Sum pius AEneas" is Virgil's expression,
put into the mouth of his hero. "Ipse Menaleas," said
Virgil himself. Homer and Sophocles introduce their
heroes with self-sounded trumpetings:
[Greek: Eim' Odysseus Daertiades hos pasi doloisi
Anthropoisi melo, kai meu kleos ouranon ikei.]
Odyssey, book ix., 19 and 20.
[Greek: Ho pasi kleinos Oidipous kaloumenos.]
[OE]dipus Tyrannus, 8.
[124] Pro Plancio, xxvi.: "Frumenti in summa caritate
maximum numerum miseram; negotiatoribus comis,
mercatoribus justus, municipibus liberalis, sociis
abstinens, omnibus eram visus in omni officio
diligentissimus."
[125] In Verrem, Actio Secunda, lib. iii., ix.: "Is erit
Apronius ille; qui, ut ipse non solum vita, sed etiam
corpore atque ore significat, immensa aliqua vorago est
ac gurges vitiorum turpitudinumque omnium. Hunc in
omnibus stupris, hunc in fanorum expilationibus, hunc in
impuris conviviis principem adhibebat; tantamque
habebat morum similitudo conjunctionem atque concordiam,
ut Apronius, qui aliis inhumanus ac barbarus, isti uni
commodus ac disertus videretur; ut quem omnes odissent
neque videre vellent sine eo iste esse non posset; ut
quum alii ne conviviis quidem iisdem quibus Apronius,
hic iisdem etiam poculis uteretur, postremo, ut, odor
Apronii teterrimus oris et corporis, quem, ut aiunt, ne
bestiae quidem ferre possent, uni isti suavis et
jucundus videretur. Ille erat in tribunali proximus;
|